Leonard Cohen: "Ο Υδραίος Φιλέλληνας"

Leonard Cohen

Τι να πω για τον Leonard Cohen; Νομίζω ότι μόνο το όνομα τα λέει όλα! Απέκτησε φήμη για τις μουσικές συνθέσεις του, που ερμήνευσε σαν τραγουδιστής αλλά ήταν εξαιρετικός συγγραφέας και ποιητής. Έγινε γνωστός με το μυθιστόρημα Beautiful Losers (Θαυμάσιοι Αποτυχημένοι, 1966) και πετυχημένος τραγουδιστής με το τραγούδι "Suzanne" και ερμηνεύτρια την Judy Collins (1967).
Ένας τραγουδιστής "φιλόσοφος" και "ποιητής" με ακούσματα που παραπέμπουν στα ευρωπαϊκά μπαράκια του μεσοπολέμου , με τραγουδιστική χροιά από Pop, Country και μπαλλάντες. Εσωστρεφής, καταθλιπτικός και κυκλοθυμικός. Εβραίος στην καταγωγή και φαίνεται ότι δεν ξεπέρασε τις υπερβατικές "θρησκευτικές"(;) αναζητήσεις, αφού για μεγάλο διάστημα υπήρξε και μοναχός του Βουδισμού!!
Μαντέψτε τώρα που ωρίμασε σαν συγγραφέας, ποιητής και συνθέτης. Στην Ελλάδα!!! Άγνωστος το 1960 αγόρασε ένα παλαιό σπίτι στην Ύδρα... και αυτό ήταν το ησυχαστήριο και πνευματικό του εργαστήριο. Η Ελλάδα μία πολυαγαπημένη μαγική χώρα που λάτρεψε και η Ύδρα ο μικρός επίγειος φυσικός και πνευματικός του παράδεισος!!!
Τα καλύτερα τραγούδια του τα συνέθεσε στο μικρό και γραφικό νησάκι του Σαρωνικού καθώς και τα πιό γλαφυρά ερωτικά του ποιήματα και διηγήματα. Το σπιτάκι στην Ύδρα πέρασε στην κυριότητα του γιού του, μετά τον θάνατό του (7 Νοεμβρίου του 2016), ανακαινίσθηκε και παραμένει σαν "μουσείο" για να μας θυμίζει όχι μόνο τον Λεονάρδο αλλά και τις ομορφίες: φυσικές, πνευματικές και ψυχικές που γεννά αυτός ο τόπος!!!
Εκείνος τις γνώρισε, τις έμαθε, τις αγάπησε!!! Εμείς αν και μένουμε σ΄αυτόν τον ευλογημένο τόπο δεν τις έχουμε εκτιμήσει!!! Η όδος που βρίσκεται το σπίτι του μετονομάσθηκε προς τιμή του τον Ιούνιο του 2017 σε "Οδός Leonard Cohen". Ύστατος φόρος τιμής!!!!

"Ο Υδραίος Φιλέλληνας"

Η Ύδρα έγινε και το σκηνικό για το νέο βιντεοκλίπ του Cohen, ο οποίος έφυγε από τη ζωή αλλά άφησε πίσω μπόλικο μουσικό υλικό. Το “Moving On” αντανακλά, λοιπόν, όλη την φρεσκάδα, όλη την μαγεία, όλη την χαλαρότητα μιας φωτεινής μέρας του ελληνικού καλοκαιριού.
Ο γιος του Adam Cohen και η σκηνοθέτιδα του βίντεο Laura Prouvost επέλεξαν το νησί της Ύδρας για πολύ συγκεκριμένους λόγους: «Διαλέξαμε το θέμα της Ύδρας γιατί υπήρχε μια μεσογειακή, νοσταλγική αύρα στον τρόπο με τον οποίον τραγουδά ο πατέρας μου στο "Moving On". Θελήσαμε έτσι να τον ξαναβάλουμε, με έναν τρόπο, στο σπίτι εκείνο όπου έγραψε το "Bird On The Wire"».
Τα επαναλαμβανόμενα πλάνα εστιάζουν σε μανταρίνια (κλημεντίνες) και η Prouvost ανέλαβε τις σχετικές εξηγήσεις: «Οι κλημεντίνες συμβολίζουν τον έρωτα. Η γεύση της ρευστότητάς τους, γλυκιά και ξινή την ίδια στιγμή, στάζει ζωή».
Στο βίντεο θα δει κανείς πλάνα και από το σπίτι του Κόεν, από το θρυλικό πια δωματιάκι του με το ξύλινο γραφείο και την γραφομηχανή στο πλάϊ. Εξαιρετική δουλειά!!

Leonard Cohen - "Moving On"

Moving on.. I loved your face, I loved your hair Your T-shirts and your evening wear As for the world, the job, the war? I ditched them all to love you more And now you're gone, now you're gone As if there ever wasn't you Who broke the heart and made it new Who's moving on? Who's kidding who? I loved your moods, I loved the way They threatened every single day Your beauty ruled me, though I knew 'Twas more hormonal than the view Now you're gone, now you're gone As if there ever was a you Queen of lilac, Queen of blue Who's moving on? Who's kidding who? I loved your face, I loved your hair Your T-shirts and your evening wear As for the world, the job, the war? I ditched them all to love you more And now you're gone, now you're gone As if there ever wasn't you Who held me dying, pulled me through? Who's moving on? who's kidding who? Who's moving on? Who's kidding who?

Προχωρώντας.. Αγαπούσα το πρόσωπό σου, αγαπούσα τα μαλλιά σου Τα μπλουζάκια σου και τα απογευματινά σου Όσο για τον κόσμο, τη δουλειά, τον πόλεμο; Τα παράτησα όλα για να σε αγαπήσω περισσότερο Και τώρα έχεις φύγει, τώρα έχεις φύγει Σαν ποτέ να μην υπήρξες Ποιός "κομμάτιασε" τη καρδιά και την ξαναέκανε καινούργια Ποιός προχωράει; ποιός κοροϊδεύει ποιόν; Αγαπούσα τις διαθέσεις σου, αγαπούσα τον τρόπο που τρομοκρατούσαν την κάθε μέρα. Η ομορφιά σου με είχε κατακτήσει αν και ήξερα.. Ήταν πιο ορμονικά θελκτική από την θέασή της Και τώρα έχεις φύγει, τώρα έχεις φύγει Σαν ποτέ να μην υπήρξες Βασίλισσα του ιώδους, βασίλισσα του κυανού Ποιός προχωράει; ποιός κοροϊδεύει ποιόν; Αγαπούσα το πρόσωπό σου, αγαπούσα τα μαλλιά σου Τα μπλουζάκια σου και τα απογευματινά σου Όσο για τον κόσμο,τη δουλεία,τον πόλεμο; Τα παράτησα όλα για να σε αγαπήσω περισσότερο Και τώρα έχεις φύγει, τώρα έχεις φύγει Σαν ποτέ να μην υπήρξες Ποιός με κράταγε ενώ πέθαινα και με τράβηξε να το ξεπεράσω; Ποιός προχωράει; ποιός κοροϊδεύει ποιόν; Ποιός προχωράει; ποιός κοροϊδεύει ποιόν;

Αλέξανδρος Τσώτσης - "Ο Πολυτάλαντος"

Αλέξανδρος Τσώτσης "Ποιός είναι αυτός;" θα αναρωτηθείτε οι περισσότεροι!! Ένας πολυτάλαντος άνθρωπος απαντάω. Όχι κάτι το εξαιρετικό, αλλά κάτι το απόλυτα ανθρώπινο και αυθεντικό. Και αυτό είναι το μεγάλο του προσόν. Γήϊνος και απόλυτα προσγειωμένος.
Γιατί πολυτάλαντος; Είναι ηθοποιός, με καλές ερμηνείες. Με καλλιτεχνική μαγιά από το Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν, ζυμωμένος στο θεατράκι της οδού Φρυνίχου («ΧΑΙΡΕ ΝΥΜΦΗ» - Ξενόπουλος Γρηγόριος σε διασκευή και σκηνοθεσία της Λένας Κιτσοπούλου, «La Moscheta» του Άντζελο Μπεόλκο σε σκηνοθεσία του Μπάμπη Κλαλιώτη).
Είναι μουσικός και καλός τραγουδιστής, με μία ξεχωριστή δική του χροιά και φωνητικό προφίλ. Και επιπλέον είναι καλός μάγειρας (χωρίς σκούφους και τέτοιες ανοησίες) και συνιδιοκτήτης μίας παραδοσιακής και πολύ ρομαντικής ταβέρνας στα Καμίνια του Πειραιά. Πειραιωτάκι και ΠαλαιοΚοκκινιώτης.
Που τον θυμήθηκα; Από ένα τραγουδι που ερμήνευσε και κυκλοφόρησε πριν μερικές εβδομάδες. Μου φάνηκε πολύ καλό (συνθέτης ο πολυαγαπημένος μου, Παντελής Θαλασσινός) και το παρουσιάζω, μαζί με κάποιες αναφορές και στην υπόλοιπη καλλιτεχνική του παρουσία. Ανακαλύψτε τον!!!

Αλέξανδρος Τσώτσης

Η Λευτεριά σου Η λευτεριά σου είναι αγέρας που σφυρίζει κι η μοναξιά ένα τραγούδι στη βροχή Και η γη ποτέ δεν σταματάει να γυρίζει μα εγώ για σένα απόψε κάνω προσευχή Να μη χαθείς μες στην ομίχλη και τη σκόνη μες στην σκουριά που αφήνει πίσω ο καιρός να βγεις φεγγάρι στ ‘ουρανού σου το μπαλκόνι να γιάνει η νύχτα να ‘ ναι ο πόνος αδερφός Η λευτεριά σου είναι θάλασσα και δάκρυ κύμα που άναψε και σκέπασε τη γη Μ’ ένα φθινόπωρο στης άνοιξης την άκρη ξανά ν ‘ανοίγεις την παλιά μου την πληγή Να μη χαθείς μες στην ομίχλη και τη σκόνη μες στην σκουριά που αφήνει πίσω ο καιρός να βγεις φεγγάρι στ’ ουρανού σου το μπαλκόνι να γιάνει η νύχτα να ‘ ναι ο πόνος αδερφός Στίχοι: Γιώργος Δ. Μπίμης Μουσική: Παντελής Θαλασσινός Ερμηνεία: Αλέξανδρος Τσώτσης

"Η Λευτεριά Σου" Ένα ολοκαίνουργιο όμορφο τραγούδι ξεκίνησε αυτές τις μέρες το ταξίδι του. Τους στίχους έγραψε ο ποιητής Γιώργος Δ. Μπίμης και τη μουσική ο Παντελής Θαλασσινός. Ερμηνεύει ο Αλέξανδρος Τσώτσης. Πηγή:

ΜΙΑ ΠΑΛΑΙΑ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ

«Συνέβη σε Χάλκινη Άμμο» Το «Συνέβη σε Χάλκινη Άμμο» είναι το ένατο έργο του βραβευμένου θεατρικού συγγραφέα και ηθοποιού Στέφανου Κακαβούλη (Παιδιά του πατρός, ΒΕΝΤ), που ανεβαίνει σε αθηναϊκή σκηνή. Πραγματεύεται την ερωτική σχέση μεταξύ δύο αντρών που υπηρέτησαν μαζί στο στρατό έχοντας ο ένας για τον άλλον συναισθήματα που δεν εκδηλώθηκαν ποτέ στη διάρκεια της θητείας. Μετά χάνονται. Ο ένας κάνει οικογένεια ακολουθώντας μια ετεροφιλόφυλη ζωή ενώ ο άλλος μια συνειδητά ομοφυλόφιλη. Συναντώνται μετά από 15 χρόνια και τα συναισθήματα αυτά που έχουν μεγεθυνθεί μέσα τους βρίσκουν τώρα ευκαιρία να εκφραστούν επηρεάζοντας δραστικά τη μέχρι τώρα ζωή τους. Ο Α και ο Β – εσκεμμένα ο συγγραφέας δεν τους δίνει συγκεκριμένα ονόματα – θα μπορούσαν να είναι δύο οποιοιδήποτε άνθρωποι που για λόγους κοινωνικούς, προκαταλήψεων, ανασφαλειών θα ήταν δύσκολο να είναι μαζί. Τα κοινωνικά «πρέπει», οι φόβοι της αποδοχής, η ανάγκη να ζήσουμε τον έρωτα με όποιο κόστος, οι ενοχές, οι δεύτερες ευκαιρίες που πρέπει να αρπάζουμε είναι θέματα που αφορούν όλους μας και μας αγγίζουν βαθιά μέσα μας.

Σκοπός του συγγραφέα και κατά προέκταση της παράστασης είναι επίσης να τονιστεί η φυσιολογικότητα μιας τέτοιας σχέσης χωρίς στοιχεία περιθωρίου ή κατάρας και ακροτήτων όπως έχουμε συνηθίσει να μας παρουσιάζεται στη σκηνή τα τελευταία χρόνια. Είναι ένας τρόπος αυτός να αφομοιωθούν όσο το δυνατόν γρηγορότερα από την κοινωνία τέτοιου είδους σχέσεις. Πηγή: PassionTheater.gr

«Οινομαγειρείο Η Ζωοδόχος Πηγή»

Τη ζεστασιά του γνώριμου, του αυθεντικού μπορεί κανείς να τη νιώσει μόνο όταν υπάρχει πραγματική συνέχεια. Όπως συμβαίνει στο «Οινομαγειρείο Η Ζωοδόχος Πηγή» στα Καμίνια. Ένα κουτούκι, με μικρή σάλα και χαμηλό φωτισμό, με κλασικά τραπέζια και καρέκλες ταβέρνας και με κάποιες ελάχιστες διακοσμητικές πινελιές, όπως το κάθετα τοποθετημένο τραπέζι στο πατάρι που μοιάζει να αιωρείται έλκοντας πάνω του πιάτα με ζωγραφιές και μοτίβα. Η ίδια προσέγγιση υπάρχει και στα μαγειρέματα. Γιατί έτσι όπως ο χώρος διατηρεί ακέραιη την ταυτότητά του, το ίδιο ισχύει και για τη κουζίνα, όπου ετοιμάζονται παραδοσιακά ελληνικά πιάτα.

Το μαγαζί βρίσκεται εδώ, στο ίδιο σημείο από το 1944, τότε που άνοιξε η μπακαλοταβέρνα του Λάμπρου. Όσπρια, τυριά και σαλάμια πουλούσε το μπακάλικο που έφτιαχνε και τη δική του ρετσίνα παίρνοντας πρώτη ύλη από τα Μεσόγεια.

O Αλέξανδρος Τσώτσης μαζί με τον αδερφό του Κώστα, ανέλαβαν το οινομαγειρείο από το 2000. O Αλέξανδρος είναι ηθοποιός (Θέατρο Τέχνης) και μάγειρας ταυτόχρονα. Καλλιτεχνική και η φλέβα του Κώστα που ασχολείται με τη μουσική. Δεν είναι τυχαίο που τόση ώρα ακούγονται από τα ηχεία μεθυστικές αρμένικες και τούρκικες μελωδίες, ενώ κάποιο βράδυ μπορεί τα παιδιά και οι φίλοι τους να πιάσουν τις κιθάρες και το τραγούδι.

Πηγή:

Popaganda.gr

Μια Δύσκολη Ελληνο-Καταλανική Σύγκριση

Ένα εξαιρετικό τραγούδι του Μίκη Θεοδωράκη το "Ποτέ, ποτέ μαζί" (Νύχτα Μαγικιά) σε στίχους Γιάννη Θεοδωράκη κυκλοφόρησε το 1980 με ερμηνεύτρια την Μαρία Δημητριάδη και τον Δίσκο "Δελτίο Καιρού". Το 1993 η Καταλανικής Καταγωγής τραγουδίστρια Maria Del Mar Bonet ερμηνεύει τραγούδια του Μίκη στον Δίσκο "Ellas".  Ο Δίσκος είναι στην Καταλανική διάλεκτο και η εξαιρετική φωνή της Maria Del Mar Bonet δίνει στα τραγούδια ένα αισθαντικό χρώμα μοναδικό. Η απόδοση των τραγουδιών παραμένει ένα αίνιγμα. Όχι ότι δεν είναι καλή αλλά απέχει από την αρχική μορφή της γραφής του Γιάννη Θεοδωράκη.

Ένα πολυαγαπημένο τραγούδι. Απίστευτα ερωτικό. Η Μαρία Δημητριάδη έκανε μια μοναδική ερμηνεία. Σας προσκαλώ να κλείσετε τα μάτια σας και να ακούσετε τις δύο ερμηνείες. Δεν σας αποκαλύπτω την δική μου επιλογή. Η απόφαση είναι δικιά σας....

"Nit màgica" Maria Del Mar Bonet

ΔΥΟ ΜΑΡΙΕΣ ΣΕ ΣΥΓΚΡΙΣΗ

"Ποτέ, ποτέ μαζί ( Νύχτα μαγικιά )" Μαρία Δημητριάδη

ΛΙΓΑ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΤΙΧΟΥΣ

Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε τους στίχους του τραγουδιού. Η Καταλανική απόδοση είναι πραγματικά εξαιρετική. Με παλμό, με βάθος, με εσωτερική συνοχή και με απαράμιλλη στιχουρχική στιβαρότητα. Ειλικρινά με εντυπωσίασε !! Όμως είναι ένα άλλο ποιήμα. Η βασική ιδέα είναι η ίδια αλλά δεν υπάρχει κανένας σεβασμός στην αρχική, πρωτότυπη στιχουρχική προσπάθεια του Γιάννη Θεοδωράκη. Δεν ξέρω ποιός Καταλανός έκανε την απόδοση. Το ψάχνω, γιατί πραγματικά με συγκίνησε !!

"Nit màgica" Còsmica quietud recorda't d'aquella veu, ell com una ombra dins la nit quan em digué: mai més, mai més amb tu. Jo vaig ser la terra clivellada de set, ell, allà dalt, al cel, l'univers cantant per a mi: mai més plourà per tu. Pàl·lida sibil·la, consternada per aquell conjur, en va cercava la música del cor. L'eco repetí: mai més, mai més amb tu.

Η απόδοση Κοσμική ηρεμία θυμήσου εκείνη τη φωνή, εκείνος σα μια σκιά μέσα στη νύχτα όταν μου είπε: ποτέ ξανά, ποτέ ξανά μαζί σου. Εγώ ήμουν η γη διαβρωμένη (χαραγμένη) από δίψα, εκείνος, εκεί ψηλά, στον ουρανό, το σύμπαν τραγουδούσε για μένα: ποτέ ξανά δε θα βρέξει για σένα. Χλωμή σίβυλλα φοβισμένη απ' αυτή τη συνωμοσία, μάταια έψαχνε τη μουσική της καρδιάς Η ηχώ επανέλαβε: ποτέ ξανά, ποτέ ξανά μαζί σου

"Νύχτα Μαγικιά" Νύχτα μαγικιά μια σκιά περνά σκέψου τώρα τη φωνή που σου ’λεγε: ποτέ, ποτέ μαζί Βάδιζα σκυφτός, ήσουν ουρανός με των άστρων τη μουσική μου τραγουδάς: ποτέ, ποτέ μαζί Μάγισσα χλωμή, το στερνό σου φιλί ξεχασμένη μουσική μια μαχαιριά, ποτέ, ποτέ μαζί.

MARIA DEL MAR BONET

Σύντομο Βιογραφικό Γεννημένη στη Μαγιόρκα το 1947, όπου από την παιδική της ηλικία έμαθε τα τραγούδια των Βαλεαρίδων Νήσων. Έφτασε το 1967 στη Βαρκελώνη, όπου εμφανίστηκε για πρώτη φορά σε κοινό και ηχογράφησε τον πρώτο της δίσκο με τέσσερα λαϊκά τραγούδια της Μινόρκα. Στις αρχές της δεκαετίας του 70 άρχισε τις εμφανίσεις της στο εξωτερικό. Πολύπλευρη καλλιτεχνική προσωπικότητα,ασχολήθηκε παράλληλα με την ποίηση και τη ζωγραφική και υπήρξε στενή φίλη του μεγάλου ζωγράφου Juan Miro. Συνεργάστηκε αρκετές φορές με μουσικούς της Νότιας Ευρώπης, ενός χώρου που παρουσίαζε για την ίδια, κοινά πολιτιστικά χαρακτηριστικά, γεγονός που αποτυπώνεται στο δίσκο της με τίτλο Salmaia (1995), στον οποίο περιλαμβάνει τραγούδια από διαφορετικές χώρες της Μεσογείου.

To 1993 θα ηχογραφήσει το ξεχωριστό CD "ELLAS" με τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη στα Καταλανικά, ενώ έχει συμπεριλάβει σε πολλές μουσικές συλλογές και συναυλίες της, ελληνικά τραγούδια. Έχει εμφανιστεί σε ζωντανές συναυλίες στην Ισπανία με την Μαρία Φαραντούρη και τη Νένα Βενετσάνου.
Το 1998 το Instituto Cervantes της έδωσε την ευκαιρία να πραγματοποιήσει περιοδεία στο Μαρόκο, ενώ συστηματικά η Generalitat de Catalunya υποστηρίζει τις συναυλίες σε ολόκληρο τον κόσμο. Στην Ελλάδα έχει εμφανιστεί στο Φεστιβάλ Woomad το2001 και στο Φεστβάλ Νάξου το 2003 καλεσμένη από το Instituto Cervantes.

Edith Piaf - Ένα "σπουργιτάκι" που έγινε "ΘΡΥΛΟΣ"

Ένα μικρό αφιέρωμα στην αξεπέραστη Γαλλίδα τραγουδίστρια Edith Piaf, 57 ολόκληρα χρόνια μετά τον θάνατό της. Οι περισσότεροι από μας φυσικά δεν την γνωρίσαμε, παρά μόνο μέσα από τα τραγούδια της. Και αυτό είναι το εκπληκτικό !! Μας φαίνεται τόσο οικεία, τόσο κοντινή. Σαν μια αέρινη μορφή που μας ακολουθεί.......

Ένα "σπουργίτι" με φωνή αηδονιού Η μεγαλύτερη φωνή της Γαλλίας και μία από τις πιο συγκλονιστικές του κόσμου, το "σπουργιτάκι" (Piaf, στα Γαλλικά), με την περιθωριακή και "βασανισμένη" ζωή του, θα κρατάει πάντα μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μας

EDITH PIAF: Το «σπουργίτι» της Γαλλίας

Η ΕΝΤΙΘ Πιαφ είναι παγκοσμίως γνωστή ως η πιο διάσημη τραγουδίστρια της Γαλλίας. Ακόμη και πολλά χρόνια μετά το θάνατο της, «το Σπουργίτι», όπως έμεινε γνωστή, επηρέασε άμεσα κάθε Γάλλο τραγουδοποιό και τραγουδιστή. Κυριότερο χαρακτηριστικό της δεν υπήρξε η τεχνική, αλλά το πάθος και η δύναμη της φωνής της. Προτιμούσε να ερμηνεύει τραγούδια μελαγχολικά που περιέγραφαν τη φτώχεια, τον χαμένο έρωτα και τη σκληρή πραγματικότητα της ζωής, ενώ κάποια προερχόταν από προσωπικές της εμπειρίες.

Γεννημένη ως Έντιθ Τζιοβάνα Γκασιόν το Δεκέμβριο του 1915, τα πρώτα χρόνια της ζωής της μέχρι και την εφηβεία έζησε μια ιδιαίτερα επικίνδυνη ζωή. Η μητέρα της, αλκοολική και περιστασιακή πόρνη, αδιαφορούσε πλήρως για εκείνη όσο ο πατέρας της έλειπε στα μέτωπα του Ά Παγκοσμίου Πολέμου. Με την επιστροφή του, ο Λουί Γκασιόν, περιπλανώμενος ακροβάτης ζογκλέρ, έστειλε την 5χρονη Έντιθ στη μητέρα του που διατηρούσε οίκο ανοχής σε μια μικρή πόλη της Νορμανδίας.

Το 1922 ο πατέρας της Έντιθ αποφασίζει να την πάρει μαζί του στις περιοδείες του, φέρνοντας έτσι για πρώτη φορά σε επαφή με το κοινό. Μέχρι το 1930, η έφηβη πια Πιαφ προσέλκυε πλήθη περαστικών με τη φωνή της. Κυκλοφορούσε σε κύκλους μικροεγκληματιών απολαμβάνοντας την προστασία νονών της νύχτας. Με έναν εξ'αυτών γέννησε μια κόρη η οποία όμως πέθανε από μηνιγγίτιδα όταν η Έντιθ τερμάτισε τη σχέση της δίνοντας στον πατέρα την κηδεμονία.

Το 1935 την ανακαλύπτει ο Λουί Λεπλέ, ιδιοκτήτης καμπαρέ στην περιοχή Πιγκάλ, ο οποίος την προσλαμβάνει για κύρια τραγουδίστρια του μαγαζιού του. Της δίνει το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο «το μικρό σπουργίτι», της διδάσκει τα βασικά στοιχεία σκηνικής παρουσίας και την έντυσε με ένα απλό μαύρο φόρεμα που έγινε το σήμα κατατεθέν της. Η επιτυχία δεν άργησε να έρθει και το 1936 η Πιαφ ηχογραφεί τους δύο πρώτους της δίσκους.

ΤΑ ΔΙΑΣΗΜΟΤΕΡΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΗΣ EDITH PIAF

EDITH PIAF Milord (1959)

Non, je ne regrette rien (1956) La Vie En Rose (1945) Padam Padam (1951) La Foule (1957) Mon Dieu (1956) Hymne à l'Amour (1949)

Όταν ο Λεπλέ βρέθηκε νεκρός από πυροβολισμούς στο διαμέρισμα του, η Πιαφ αναζήτησε καταφύγιο από τα μέσα ενημέρωσης που την κατηγορούσαν στον Ραϊμόντ Ασό, συνθέτη και επιχειιρηματία. Ο Ασό απεκατέστησε τη φήμη της και την απομάκρυνε από τους κακόφημους κύκλους της. Ακολούθησε μια σειρά ετών κατά την οποία η Πιαφ ηχογραφούσε τη μια επιτυχία μετά την άλλη, ενώ μέσω των σχέσεων της κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου αναρριχήθηκε στην υψηλή γαλλική κοινωνία.Το 1947 πραγματοποίησε την πρώτη της περιοδεία στις ΗΠΑ, η οποία βρήκε αρχικά μικρή ανταπόκριση, καθώς το κοινό περίμενε να δει κάποια πληθωρική τραγουδίστρια να γεμίζει τη σκηνή. Μια ευνοϊκή κριτική ωστόσο ήταν αρκετή για να παρατείνει την παραμονή της στη χώρα για πέντε μήνες, όταν και γνώρισε τον Γάλλο μποξέρ Μαρσέλ Σερντάν. Παρά το ότι εκείνος ήταν παντρεμένος, οι δυο τους έζησαν μια θυελλώδη σχέση που έληξε άδοξα όταν το αεροπλάνο στο οποίο επέβαινε ο Σερντάν συνετρίβη στις Αζόρες. Συντετριμμένη, η Πιαφ παρασύρεται στο αλκοόλ και τα ναρκωτικά ενώ δοκίμασε μέχρι και μορφίνη. Στις αρχές της δεκαετίας του '50 ηχογραφεί το «Ύμνος στην Αγάπη», ένα τραγούδι που πολλοί θεωρούν ότι αναφέρεται στον έρωτα της για τον Σερντάν.

Ολόκληρη η δεκαετία του 1950 η Πιαφ ηχογραφεί πολλά τραγούδια που εξελίχθηκαν σε μεγάλες μουσικές επιτυχίες, με τις καταχρήσεις σε αλκοόλ και ναρκωτικά να επηρεάζουν ελάχιστα τις φωνητικές της επιδόσεις. Οι περιοδείες της είχαν πάντοτε απόλυτη επιτυχία, ενώ η ίδια συνέχιζε να προωθεί νεαρούς καλλιτέχνες, όπως συνήθιζε από την αρχή της καριέρας της. Μάλιστα, ένας από αυτούς, ο Έλληνας Θεοφάνης Λαμπούκης (καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Τεό Σαραπό), έγινε το 1962 ο τρίτος κατά σειρά σύζυγος της. Έχοντας τα μισά της χρόνια σε ηλικία και με δεδομένα τα πολλά προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε η Πιαφ, ο γαλλικός τύπος δεν είδε με καλό μάτι τις προθέσεις του Σαραπό.

Το 1963, Η Πιαφ έκανε την ηχογράφηση του «Άντρα του Βερολίνου», που έμελλε να είναι και η τελευταία της. Λίγο αργότερα πέφτει σε κώμα και μεταφέρεται στο εξοχικό της στη γαλλική Ριβιέρα, όπου πεθαίνει στις 11 Οκτωβρίου 1963. Η σορός της μεταφέρεται κρυφά στο Παρίσι ώστε να θεωρηθεί ότι πέθανε στην πρωτεύουσα της Γαλλίας. Στη κηδεία της, χιλιάδες πολίτες κατέκλυσαν τους δρόμους του Παρισιού, ενώ ο τάφος της δέχεται χιλιάδες επισκέψεις κάθε χρόνο. Ακόμη και σήμερα, η Πιαφ εξακολουθεί να αποτελεί έμπνευση για πολλούς καλλιτέχνες της ποπ μουσικής, όχι μόνο Γάλλους αλλά από ολόκληρο τον κόσμο.

Η EDITH PIAF ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ

Η Edith Piaf τραγούδησε σε πρώτη εκτέλεση και μία σύνθεση του Μίκη Θεοδωράκη που γράφτηκε ως soundtrack για την ταινία "Les Amants de Teruel" το 1962 με γαλλικούς στίχους του Jacques Plante. Το τραγούδι αυτό είναι η " Όμορφη Πόλη ", που στην Ελληνική βερσιόν είχε τραγουδήσει ο ίδιος ο Μίκης Θεοδωράκης με στίχους του αδελφού του Γιάννη Θεοδωράκη. Η ερμηνεία της Edith Piaf παραμένει αξεπέραστη !!

"Les amants de Teruel" L'un près de l'autre, Se tiennent, les amants Qui se sont retrouvés Pour cheminer côte à côte. Retrouvés dans la mort Puisque la vie n'a pas su les comprendre, Retrouvés dans l'amour La haine n'ayant pas pu les atteindre. Les feuilles, les feuilles tombent Sur leur lit de noces. Que la terre soit douce, Soit douce aux amants de Teruel Enfin réunis dans l'ombre... L'un près de l'autre, Ils dorment maintenant. Ils dorment, délivrés De l'appréhension de l'aube. Se tenant par la main, Dans l'immobilité de la prière, Renouant leur serment Dans la tranquille éternité des pierres, La nuit leur ouvre ses portes. Tout rentre dans l'ordre. Leur étreinte demeure, Demeure à jamais suspendue Ainsi qu'une note d'orgue...

Salif Keita - Ο Εθνίκ τραγουδιστής από το Μali

Η Μαύρη Ήπειρος. Τόσο μακρινή για μας, με μια μουσική που δεν γνωρίζουμε. Κι όμως κάποια ακούσματα μοιάζουν τόσο οικεία. Αρκεί να μπολιαστούν με επιρροές "Δυτικές"(;) και τότε αποτελούν μουσικά διαμάντια.

Τον Salif Keita δεν τον ήξερα. Αφορμή να τον μάθω έγινε η πολυαγαπημένη μου τραγουδίστρια από το Πράσινο Ακρωτήριο ("Cabo Verde") : η Cesaria Evora. Άκουσα το τραγούδι "Yamore" από τον δίσκο "Moffou" του τραγουδιστή από το Mali : τον Salif Keita, που συμμετείχε. Πραγματικά εντυπωσιάστηκα και σας τον παρουσιάζω....

Salif Keita - Λίγα Λόγια Γεννήθηκε στην πόλη της Djoliba στο Μάλι το 1949. Χαρακτηρίσθηκε ως χρυσή φωνή της Αφρικής, αλλά έγινε γνωστός και για δύο άλλους λόγους : α) επειδή πάσχει από Αλμπινισμό και β) είναι άμεσος απόγονος του ιδρυτή της αυτοκρατορίας του Μαλί , Sundiata Keita . Αυτή η βασιλική κληρονομιά σήμαινε ότι στο πλαίσια των εθίμων του Μαλί, ποτέ δεν θα έπρεπε να γίνει τραγουδιστής. Εκδιώχθηκε από την Οικογένειά του, τόσο επειδή είναι Αλμπινιστής όσο και για την επιθυμία του να τραγουδά. Μετακόμισε στο Παρίσι το 1984 και έγινε γνωστός για τα Εθνίκ τραγούδια του και την ιδιαίτερη φωνή του. Η παρουσίαση των τραγουδιών του σε ακροατήριο έχουν μια επίπλαστη Χολλυγουντιανή γυαλάδα και η ανισομέρεια στην ποιότητα των συνθέσεων δεν τον άφησαν να δημιουργήσει την τεράστια καριέρα. Καλύτερος δίσκος του θεωρείται το "Moffou" (2002).

kk

"Moffou" (2002)

Από τον δίσκο διάλεξα για σας τρία τραγούδια. Το "Yamore" που τραγουδάει μαζί με την Cesária Évora και τα ακουστικά: "Iniagige" και "Moussoldu". Ελπίζω να σας αρέσουν...

1. Yamore (with Cesária Évora) 2. Iniagige3. Madan 4. Katolon 5. Souvent 6. Moussoldu7. Baba 8. Ana Na Ming 9. Koukou 10. Here

Paul Simon and Art Garfunkel

Τα πρώτα ακούσματα μου στην ποπ-μπαλάντα, ανήκουν στους Paul Simon and Art Garfunkel. Καλοκαίρι του 1973, γυμνασιόπαις της Γ' Τάξης Εξαταξίου Γυμνασίου, σε κάποιο πάρτυ της εποχής εκείνης. Από τότε συντροφεύουν τις "χαλαρές" στιγμές μου και δίνουν μελωδία στην μοναξιά μου. Ο δίσκος σταθμός που περιλαμβάνει όλες τις επιτυχίες τους είναι φυσικά: "Simon and Garfunkel's Greatest Hits" (1972). Δεν θέλω να ξεχωρίσω κάποιο τραγούδι, ούτε να φανερώσω την προτίμηση μου. Τα συμπεριέλαβα όλα. Καλή ακρόαση...

"Simon and Garfunkel's Greatest Hits" (1972)

America The Sound Of Silence Bridge Over Troubled Water Mrs Robinson Scarborough Fair/Canticle I Am A Rock

Bookends Homeward Bound Kathy's Song The 59th Street Bridge Song (Feelin Groovy) Cecilia The Boxer

El Condor Pasa

"Να μ' αγαπάς" - Παύλος Σιδηρόπουλος

ΠΑΥΛΟΣ ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΣ

ΠΑΥΛΟΣ ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΣ
"Ο Άρχοντας Των Εξαρχείων"

Για όσους ταξίδεψαν έστω και λίγο με κείνο το παράξενο καράβι που λέγεται «Ελληνικό Ροκ», ο Παύλος Σιδηρόπουλος ήταν και θα μείνει μια από τις πιο χαρακτηριστικές μορφές αυτής της παράταιρης, παρεξηγημένης και πάντα περιθωριακής σελίδας της μουσικής μας.

ΠΑΥΛΟΣ ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΣ Στίχοι - Μουσική: Αντρέας Θωμόπουλος

Να μ' αγαπάς Σου γράφω πάλι από ανάγκη η ώρα πέντε το πρωί το μόνο πράγμα που 'χει μείνει όρθιο στον κόσμο είσαι εσύ Τι να τις κάνω τις τιμές τους τα λόγια τα θεατρικά μες στην οθόνη του μυαλού μου χάρτινα είδωλα νεκρά Να μ' αγαπάς, όσο μπορείς να μ' αγαπάς Κοιτάζοντας μες στον καθρέφτη βλέπω ένα πρόσωπο γνωστό κι ίσως η ασχήμια του να φύγει μόλις πλυθώ και ξυριστώ Βρωμάει η ανάσα απ' τα τσιγάρα βαραίνει ο νους μου απ' τα πολλά στον τοίχο κάποια Μόνα Λίζα σε φέρνει ακόμα πιο κοντά Να μ' αγαπάς, όσο μπορείς να μ' αγαπάς Αν και τελειώνει αυτό το γράμμα η ανάγκη μου δε σταματά σαν το πουλί πάνω στο σύρμα σαν τον αλήτη που γυρνά Θέλω να 'ρθείς και να μ' ανάψεις το παραμύθι να μου πεις σαν μάνα γη να μ' αγκαλιάσεις σαν άσπρο φως να ξαναρθείς.

Η "Παρουσία" του Μιλτιάδη Πασχαλίδη σε "Ξένια" Γη...

Από το CD "Ξένιος - Η Κρήτη Εντός Μου" του Μιλτιάδη Πασχαλίδη, διάλεξα το τραγούδι Παρουσία (Στην Λ.). Μια ακουστική Μπαλάντα σε ρυθμούς Μπλούζ-Ποπ. Τα υπόλοιπα τραγούδια έχουν αναφορές στην Κρητική Παραδοσιακή Μουσική και στην "Κουλτούρα των Κρητικών Κακοτράχαλων Βουνών και των Εσωστρεφών Ανθρώπων της".

Μιλτιάδης Πασχαλίδης

Παρουσία (Στην Λ.) Καφέ πικρό και παγωτό, απόγευμα σημαίνει ρουφάω καπνό, φυσάω καπνό, μα τίποτα δε βγαίνει κι όλα τα λόγια που` χα πει, μια τρύπα στο νερό μου τώρα πεινώ, τώρα διψώ, στη μέση αυτού του δρόμου. Λύπη μαζί, λύπη μισή Χαρά μαζί, χαρά διπλή. Θα` ρθει βοριάς, θα` ρθει νοτιάς, στα κόκκινα μαλλιά σου κι εγώ παιδί της γειτονιάς μπρος στα παράθυρά σου. Η μέρα με προσπέρασε, η νύχτα το πληρώνει βουρκώνεις μου συννέφιασε, γελάς και ξημερώνει. Λύπη μαζί, λύπη μισή Χαρά μαζί, χαρά διπλή.

Το CD "Ξένιος - Η Κρήτη Εντός Μου" του Μιλτιάδη Πασχαλίδη, αποτελεί μία "αναφορά ψυχής" επηρεασμένο από την Κρητική Παράδοση και προσηλωμένο στα παραδοσιακά ακούσματα. Πολύ ιδιαίτερος δίσκος που για να καταλάβετε την αξία του, πρέπει να τον ακούσετε όλο. Δύο ίσως τρία τραγούδια ξεφεύγουν από την Κρητική μανιέρα, το ένα είναι το: "Παρουσία (Στην Λ.)" που ήδη σας παρουσίασα.

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ CD 01. Το βαλς της Ηλέκτρας 02. Ξένιος (Η Κρήτη εντός μου) 03. Λίμνη (Κουρνάς) 04. Δεν πίνω μονάχος(μαζί με τον Χρήστο Θηβαίο) 05. Ο ακροβάτης 06. Μαύρα δε βάνω στο κορμί – Βασίλης Σκουλάς 07. Όσο βαρούν τα σίδερα (μαζί με τον Ψαραντώνη) 08. Βαρύς Πισκοπιανός 09. Σπουδή στον Ανδρέα Ροδινό – AnimaCorda 10. Το μερακλήδικο πουλί 11. Παρουσία (Στη Λ.) 12. Παλιά καλοκαίρια – ενορχήστρωση Θάνος Μικρούτσικος 13. Ηράκλειο – Καλαμάτα – με την ορχήστρα νυκτών εγχόρδων του Δήμου Πατρέων 14. Ερωτόκριτος – αφηγείται ο Ψαραντώνης

" Το Τραγούδι της Νύχτας " (1986) - Φλέρυ Νταντωνάκη

Η "Μούσα" του Μάνου Χατζιδάκι, η αισθαντική και ερωτική Φλέρυ Νταντωνάκη. Μιά ερμηνεύτρια απίστευτης ευαισθησίας. Η " Αρχόντισσα της Ένοχης θλίψης". Δεν έχει τον όγκο ίσως άλλων τραγουδιστών, ούτε πολλές οκτάβες στο λαρύγγι της, μα έχει μια ζεστασιά η φωνή της και αποπνεέι μια απροσδιόριστη μελαγχολία μοναδική.

Είναι γνωστός ο χαρακτήρας, τα πάθη, οι φοβίες, η εσωστρέφεια και η "ιερή τρέλλα" (;) της. Δεν θα μιλήσω για αυτά ! Σας παρακαλώ όμως ακούστε αυτό το τραγούδι που αποτελεί και το καλλιτεχνικό "Κύκνειο Άσμα" της.

Σημαντική σημείωση: Συμπεριλήφθηκε στον δίσκο από την κόπια δοκιμής, δεν χρειάσθηκε να το τραγουδήσει δεύτερη φορά !!

Το τραγούδι της νύχτας Μουσική: Τερμίτες Στίχοι: Μιχάλης Μαρματάκης Πρώτη εκτέλεση: Φλέρυ Νταντωνάκη Δίσκος: " Τσιμεντένια Τραίνα " (1986) Εκεί σκορπισμέμη στον ύπνο μουσκεύει η ψυχή θλιμμένη αγαπιέμαι από σκεύη κουζίνας και πράγματα και κάπου στο βάθος της νύχτας αστράφτεις εσύ σε εικόνες γεμάτες περάσματα. Αίμα στο στόμα μου και τ' όνειρο άσπρο μικρές αγγελίες στον τύπο διαβάζεις μου μοιαζεις με όστρακο κι απόρθητο κάστρο Αίμα στα πόδια μου και τ' όνειρο άσπρο γυμνή-ξαπλωμένη να τρέχω διατάζεις μου μοιάζεις απόμακρος και σβήνεις σαν άστρο αίμα στο βλέμμα μου και τ' όνειρο άσπρο στο χρώμα μπερδεύτηκα - δεν βλέπω - μ' αρπάζεις φωνάζω σαν νήπιο μια λέξη σαν ''άσ' το''. Εκεί διάλυμένη στον ύπνο, βαμμένη χρυσή με γέλια φλερτάρω ένα σκεύος κουζίνας χαράματα και μ' ένα μπουκάλι υγρό γεννημένο εσύ γυμνή με δικάζεις να βάλω τα κλάματα 'Να 'μαι '' φωνάζω μπροστά στον καθρέφτη ''γυναίκα από πέτρα με ψυχή βιασμένη'' κοιτάζω τη φάτσα μου να βλέπει τον κλέφτη ''να 'μαι '' ψελλίζω κοντά στον καθρέφτη διακρίνω τη χλόη μου με στάχτη βαμμένη και κει μπρος στα πόδια μου το σώμα μου πέφτει ''να 'μαι '' υστερίζω σιμά στον καθρέφτη τον χτυπώ με γροθιά και με βλέπω σπασμένη. Ξυπνώ μουσκεμένη κοντά σ' ένα κάλπικο ψεύτη. Ξυπνώ μουσκεμένη...

" Χίλιες Σιωπές " (2002) - Ελένη Τσαλιγοπούλου

Η Ελένη Τσαλιγοπούλου είναι μια τραγουδίστρια που δεν συμπεριλαμβάνεται στην βασική λίστα των αγαπημένων ερμηνευτών μου. Όμως αποτελεί μια σταθερή αξία που δύσκολα θα σε εκπλήξει αρνητικά. Αυτό από μόνο του είναι σημαντικό. Οι " Χίλιες Σιωπές"  όμως δύσκολα θα σε αφήσουν σιωπηλό. Η ερμηνεία της είναι πραγματικά εκπληκτική. Ίσως γιατι της ταιριάζει απόλυτα η ευαισθησία του συνθέτη και στιχουργού του τραγουδιού, του Νίκου Ζούδιαρη. Σίγουρα το έχετε ξανακούσει. Μιά φορά ακόμη όμως επιβάλλεται.........

Χίλιες σιωπές Στίχοι: Νίκος Ζούδιαρης Μουσική: Νίκος Ζούδιαρης Πρώτη εκτέλεση: Ελένη Τσαλιγοπούλου Δίσκος: "5 τραγούδια για ένα καλοκαίρι" (2002) Στις βραδινές περιπλανήσεις μας μες στης πόλης τον αχό τις θαμπές φωνές των άγνωστων σκορπάει ο αέρας εκεί κι εδώ Μου κρατάς το χέρι σε κρατώ με κοιτάς για μια στιγμή το μεγάλο μας το όνειρο σου εξηγώ με ένα φιλί Και μετά δεν μιλάμε πολύ γιατί το όνειρο ζει στη σιωπή Με το βλέμμα στους περαστικούς να ‘χα χίλιες σιωπές να ακούς Στις βραδινές περιπλανήσεις μας στης καρδιάς τις διαδρομές πώς γεμίζει η νύχτα χρώματα πώς φωτίζονται οι σκιές Και δεν βρίσκω λόγια να σου πω γιατί όλα έχουν φωνή το μεγάλο μας το όνειρο σου εξηγώ με ένα φιλί Και μετά δε μιλάμε πολύ γιατί το όνειρο ζει στη σιωπή Με το βλέμμα στους περαστικούς να ‘χα χίλιες σιωπές να ακούς

Γιάννης Σπανός - "Εκείνο το Καλοκαίρι"

Ο Γιάννης Σπανός είναι σαφώς ο "Πατέρας" του Νέου Κύματος και της ερωτικής πόπ-μπαλάντας. Δεν υπήρχε μπουάτ στην Πλάκα και τραγουδιστής που να μη ερμήνευε τα τραγούδια του. Από τον Ζωγράφο και την Αρλέτα μέχρι τον Πουλόπουλο. Τώρα μοιάζει παρωχημένος και τα τραγούδια του λίγο παλαιομοδίτικα αλλά με αυτά μεγαλώσαμε. Και οι αναμνήσεις συνεχίζονται...

Εκείνο το Καλοκαίρι (1971) Τη Μουσική για την ταινία "Εκείνο το Καλοκαίρι" σε σκηνοθεσία Βασίλη Γεωργιάδη συνέθεσε ο Γιάννης Σπανός. Μεγάλη κινηματογραφική επιτυχία της εποχής με πρωταγωνιστές την Έλενα Ναθαναήλ και τον Λάκη Κομνηνό. Η Επιτυχία της ταινίας οφείλεται κατά κύριο λόγο στην εκπληκτική μουσική του Γιάννη Σπανού και στην ερμηνεία των τραγουδιών από τον Γιάννη Φέρτη και την Αφροδίτη Μάνου. O Δίσκος με το Soundtrack της ταινίας έγινε Χρυσός μόλις τις πρώτες εβδομάδες της κυκλοφορίας του. Ακουγόταν στα νεανικά πάρτυ και χορευόταν μετά μανίας σε κολλητά "μπλουζ" με τις ντάμες. Ας τα θυμηθούμε...

"ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ"
Ένα Kαλοκαίρι Στίχοι: Αλέξης Αλεξόπουλος Μουσική: Γιάννης Σπανός Πρώτη εκτέλεση: Αφροδίτη Μάνου Ένα καλοκαίρι η αγάπη χάθηκε πάγωσε τ' αγέρι ρόδο που μαράθηκε κι η χαρά μας έσβησε τη νύχτα ξαφνικά μες στο σκοτάδι Ενα αστέρι έδυσε μακρυά πριν να χαράξει η αυγή Ένα καλοκαίρι πέρασε δεν στάθηκε τ' άσπρο περιστέρι μες στην μπόρα χάθηκε Χάθηκε η χαρά μου σβήσαν τα όνειρά μου κι ήρθε στην καρδιά μου παγωνιά	Σαν με κοιτάς Στίχοι: Αλέξης Αλεξόπουλος Μουσική: Γιάννης Σπανός Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Φέρτης & Αφροδίτη Μάνου Σαν με κοιτάς ηλιοβασίλεμα στα μάτια σου, φωτιά καίγομαι μέσα στη δική σου τη ματιά λιώνω σαν φλόγα την αυγή σαν με κοιτάς. Σαν με κρατάς είναι τα μπράτσα σου μια θάλασσα πλατιά που μέσα χάνομαι και πνίγομαι βαθιά μες στα μαβιά της τα νερά σαν με κρατάς. Μη μου μιλάς νιώσε στα στήθη μου τους κτύπους της καρδιάς μες στην παλάμη μου το ρίγος της νυχτιάς να μ' αγαπάς, να μ' αγαπάς, να μ' αγαπάς. Και σ' αγαπώ δεν έχω τίποτ' άλλο, τίποτα να πω το καλοκαίρι αυτό θα σβήσω, θα χαθώ άσε με απλά να σ' αγαπώ, να σ' αγαπώ.	Μαζί σου στην ακρογιαλιά Στίχοι: Αλέξης Αλεξόπουλος Μουσική: Γιάννης Σπανός Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Φέρτης & Αφροδίτη Μάνου Στο κύμα δίπλα περπατώ Κι από το χέρι σε κρατώ Γαλάζιος δρόμος πρωινός Γαλάζια γη και ουρανός Μαζί σου στην ακρογιαλιά Κοχύλια παίζω και φιλιά Πλατιά η καρδιά μου και μπορεί Τον κόσμο όλο να χωρεί Το βράδυ σαν θα'ρθεί θαμπό Στα παραμύθια σου θα μπω Πεντάμορφη να σαι της γης Κι εγώ φτωχός πραματευτής Μαζί σου στην ακρογιαλιά Κοχύλια παίζω και φιλιά Πλατιά η καρδιά μου και μπορεί Τον κόσμο όλο να χωρεί

Σημαντική σημείωση: Στο ορχηστικό κομμάτι του δίσκου "Στα κύματα" προστέθηκε φωνή και στίχοι πολύ αργότερα το 1982, με τραγουδίστρια την Τάνια Τσανακλίδου και τίτλο "Αν μ΄αγαπάς". Αλλά για αυτό το τραγούδι θα τα πούμε σε άλλη ανάρτηση.

Πέθανε η γηραιά ηρωίδα του «Τιτανικού» - Gloria Stuart

Όταν παρακολούθησα την ταινία "Τιτανικός" είχα πραγματικά εντυπωσιασθεί από την παρουσία και ηθοποιία της Gloria Stuart. Το Όσκαρ β΄ Γυναικείου ρόλου για την ερμηνεία της απόλυτα δικαιολογημένο. Δεν την ήξερα και εξακολουθώ να μην θυμάμαι καμμιά ταινία της. Όμως όταν διάβασα ότι πέθανε σε ηλικία 100 ετών, θεώρησα υποχρέωσή μου να συμπεριλάβω αυτή την ανάρτηση.......

GLORIA STUART

Λίγα Λόγια για την Gloria Stuart Έχοντας συμπληρώσει έναν αιώνα ζωής, η Γκλόρια Στιούαρτ, η «γιαγιά» του «Τιτανικού», άφησε την τελευταία της πνοή την Κυριακή (26/9/2010) στο Λος Άντζελες. Η Στιούαρτ, που εμφανίστηκε για πρώτη φορά στον κινηματογράφο το 1932, έφτασε στο απόγειο της δόξας της στα 87 της χρόνια, όταν κέρδισε μια υποψηφιότητα για Όσκαρ β΄ γυναικείου ρόλου για την ερμηνεία της στον «Τιτανικό» του Τζέιμς Κάμερον. Στα πρώτα χρόνια της καριέρας της, όταν την θεωρούσαν μία από τις νέες ηθοποιούς που μπορούσε να γίνει μεγάλη σταρ, οι πιο αξιομνημόνευτες ταινίες της ήταν εκείνες που γύρισε με τον Τζέιμς Γουέιλ, τον σκηνοθέτη του «Φρανκενστάιν». Ο δεύτερος γάμος της ήταν με έναν από τους σεναριογράφους των ταινιών των αδελφών Μαρξ και μαζί τους το 1933 έγινε ένα από τα ιδρυτικά μέλη του πανίσχυρου σήμερα Σωματείου των Ηθοποιών. Η Στιούαρτ μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο άρχισε να ασχολείται περισσότερο με τις τέχνες και τη διακόσμηση και το 1946 αποσύρθηκε από την υποκριτική. Επανήλθε το 1976 με ρόλους κυρίως σε τηλεοπτικές σειρές. Φυσικά, η πιο γνωστή της εμφάνιση σε αυτή τη δεύτερη περίοδο της καριέρας της είναι εκείνη της γηραιάς Ρόουζ στον «Τιτανικό». Χάρις σ’ αυτόν τον ρόλο κέρδισε το αστέρι της στο Walk of Fame του Χόλιγουντ, ενώ εξέδωσε και τη βιογραφία της με τίτλο «Απλώς συνέχιζα να ελπίζω». Μετά τον «Τιτανικό», η Γκλόρια Στιούαρτ συνέχισε να παίζει στον κινηματογράφο και την τηλεόραση. Ιδιαίτερη ήταν η σχέση της με τον Βιμ Βέντερς, καθώς έπαιξε σε δύο ταινίες του, το «The Million Dollar Hotel» και το «Land of Plenty».

ΤΟ ΕΠΙΣΗΜΟ TRAILER ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ

Lisa Gerrard: Η "Contralto" φωνή από την Αυστραλία

Έμαθα την ύπαρξη της Lisa Gerrard από την ταινία "Gladiator" - (2000) του Ridley Scott με τον Russell Crowe. Η μουσική της ταινίας μου έκανε εξαιρετικά μεγάλη εντύπωση, όπως και η παράξενη, βαθειά φωνή της τραγουδίστριας που ερμήνευε τα τραγούδια της ταινίας. Έψαξα και τελικά ανακάλυψα ότι η τραγουδίστρια, η οποία συνυπογράφει και την μουσική επένδυση της ταινίας είναι η Αυστραλέζα Lisa Gerrard (συμπατριώτισσα του Russell Crowe).

Η ταινία προτάθηκε για το Όσκαρ καλύτερης μουσικής επένδυσης ταινίας(Soundtrack) και τελικά πήρε την Χρυσή Σφαίρα. Η φωνή της μαγική, με παράξενη μπάσα χροιά (αυτή η χροιά στη φωνή λέγεται "Contralto") αποτελεί για μένα μία "αναφορά ψυχής". Από τότε όποτε πέφτει στην αντίληψη μου κάποιο τραγούδι της, σπεύδω να το ακούσω. Ο καλύτερος δίσκος της κατά την γνώμη μου είναι παλαιότερος το: "The Mirror Pool" - (1995) και το αγαπημένο τραγούδι μου είναι το "Sanvean (I am your shadow)".

Lisa Gerrard

"Now We Are Free" - Gladiator (2000)	"Sanvean (I am your shadow)" - The Mirror Pool (1995)

Διάλεξα για σας δύο τραγούδια. Το πρώτο από την ταινία "Gladiator" με τίτλο "Now We Are Free" και το δεύτερο από το άλμπουμ της, "The Mirror Pool" με τον τίτλο "Sanvean (I am your shadow)". Απολαύστε τα....

"Ένα βότσαλο στην Λίμνη" (1952) - Βασίλης Λογοθετίδης

ΕΝΑ ΒΟΤΣΑΛΟ ΣΤΗΝ ΛΙΜΝΗ (1952) Δυστυχώς για να δείτε ολόκληρη την ταινία πρέπει να την παρακολουθήσετε μέσω Link από το Facebook. Δεν μπόρεσα να εντοπίσω άλλη σύνδεση παρά την λεπτομερή αναζήτηση που έκανα στο Διαδίκτυο, ώστε να ενσωματώσω την ταινία στην Ιστοσελίδα. Για να δείτε την ταινία κάνετε κλικ ΕΔΩ ή στην παραπάνω φωτογραφία . Καλή διασκέδαση!!

Συντελεστές Σκηνοθεσία: Σακελλάριος Αλέκος Σενάριο: Σακελλάριος Αλέκος, Γιαννακόπουλος Χρήστος Πρωταγωνιστούν: Λογοθετίδης Βασίλης, Λιβυκού Ίλυα, Πρωτοπαππάς Ευάγγελος, Λαλοπούλου Μαίρη, Λαμπροπούλου Καίτη, Σταθάτου Ντίνα, Παπαδάκης Μιχάλης, Ρούσσου Άννα, Στρατηγός Στέφανος, Μωραϊτοπούλου Μπέμπυ, Καρέτας Γιώργος Διάρκεια: 95΄ Είδος: Κωμωδία Έτος: 1952

Για τον Βασίλη Λογοθετίδη δεν χρειάζεται να πούμε τίποτα!! Άξεπέραστος κωμικός ηθοποιός. Οι ερμηνείες του παραμένουν ανεπανάληπτες. Ταινίες όπως το "Σάντα Τσικίτα", "Ο Ζηλιαρόγατος", "Ούτε γάτα, ούτε ζημιά" και το "Δεσποινίς ετών 39" έχουν περάσει στην Ιστορία. Βρήκα στο Διαδίκτυο το "Ένα βότσαλο στην λίμνη" ολόκληρο, και θεώρησα υποχρέωσή μου να τιμήσω τον Μανώλη Σκουντρή (Τσίριο Μανώλη) με το να συμπεριλάβω το βίντεο στο Ιστολόγιό μου. Τέτοιες ταινίες όσες φορές και αν τις δεις, δεν τις χορταίνεις.

"Ταξίδι στα Κύθηρα" - Θόδωρος Αγγελόπουλος

ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΑ ΚΥΘΗΡΑ

(1984)

Σκηνοθεσία: Θόδωρος Αγγελόπουλος
Σενάριο: Θόδωρος Αγγελόπουλος
Φωτογραφία: Γιώργος Αρβανίτης
Μουσική: Ελένη Καραΐνδρου

Ηθοποιοί:
Μάνος Κατράκης (κυρ-Σπύρος)
Μαίρη Χρονοπούλου (Βούλα)
Τζούλιο Μπρόντι (Αλεξάνδρος)
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος (Αντώνης)

Η Υπόθεση:

Ο πρωταγωνιστής (κυρ-Σπύρος - Μάνος Κατράκης) γέρος πια επιστρέφει στο χωριό του μετά 32 χρόνια εξορίας, όπου ξαναβρίσκει τη γυναίκα του, το σπίτι του, τους φίλους του, αλλά και τους παλιούς εχθρούς του. Όλα, όμως, έχουν αλλάξει: οι άνθρωποι δεν έχουν πια ιδανικά, ούτε είναι ριζωμένοι στη γη ή συνδεδεμένοι συναισθηματικά με τις εστίες τους. Η αδιαλλαξία του να μη πουλήσει το οικόπεδό του, οξύνει τις αντιθέσεις με τους γείτονές του. Δεν μπορεί να συμπλεύσει με την πραγματικότητα που συναντά. Απομονώνεται. Μόνο η γυναίκα του, πιστή και υπομονετική Πηνελόπη, τον ακολουθεί μέχρι το τέλος, στο τελευταίο του ταξίδι, πάνω σε μια σχεδία που τους οδηγεί έξω από τα σύνορα, στο άγνωστο.

Η άποψη μου:

Μια εξαιρετική ταινία, με καλά δομημένο σενάριο, άψογες ερμηνείες, καταπληκτική μουσική και βέβαια την σκηνοθετική ματιά του Αγγελόπουλου. Και κάτι ακόμα. Την συμμετοχή του αγαπημένου μου Μάνου Κατράκη που με την συγκλονιστική ερμηνεία του σε αφήνει άφωνο.

VIDEO 1 : ΣΤΑ ΔΙΕΘΝΗ ΥΔΑΤΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΠΕΛΑΣΗ

Τραγουδάει ο Γιώργος Νταλάρας το εκπληκτικό τραγούδι της ταινίας
"Άρρωστη Καρδιά" σε μουσική της Ελένης Καραΐνδρου.

Ο κυρ-Σπύρος (Μάνος Κατράκης) επιστρέφει από την Τασκένδη όπου ζούσε εξόριστος από το 1949 ως ΄Ελληνας της περιφέρειας (ή του περιθωρίου). Του δίνεται άδεια να γυρίσει στην πατρίδα του. Όταν το κάνει διαπιστώνει ότι εκείνη δεν υφίσταται. Το «Ταξίδι στα Κύθηρα» είναι ένα ταξίδι που δεν γίνεται. Τα Κύθηρα δεν υπάρχουν. Υπάρχουν μονάχα στο χώρο του μύθου. Συμβολίζουν την ουτοπική ευτυχία που είναι άφατη μα και ανείπωτα δύσκολη, γιατί δεν έχει αντίκρυσμα στον πραγματικό κόσμο.

VIDEO 2 : ΑΝΑΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΠΕΛΑΣΗ

Ένας εκπληκτικός διάλογος με τον Θάνατο (όχι τόσο τον φυσικό αλλά τον πνευματικό). Ο γέρος μιλάει στον θάνατο γιατί νιώθει κοντά του την ανάσα του. Λίγους μήνες μετά από την ολοκλήρωση της ταινίας ο Κατράκης θα αφήσει την τελευταία του πνοή στις 2 Σεπτεμβρίου του 1984, σε ηλικία 76 ετών.

Όπως ο Οδυσσέας στην εκδοχή του Καζαντζάκη διαπιστώνει και αυτός ότι η Ιθάκη του δεν υπάρχει. Δεν υπάρχει γι' αυτόν νόστος και πατρίδα. Το «νόστιμον ήμαρ» του είναι πικρό. Νιώθει ξένος στον τόπο που έχουν πουλήσει στους ξένους άλλοι, «Έλληνες» από χρόνια και με βούλα (πιστοποιητικά εθνικών φρονημάτων). Η Ελλάδα δεν ανήκει στους κυρ-Σπύρους που τη νιώθουν και αγωνίζονται γι' αυτήν αλλά όμως δεν την ορίζουν. Ούτε όμως στους «άλλους» που δεν την ένιωσαν ποτέ. Πως να συμπονέσεις ένα εμπόρευμα;

VIDEO 3 :  ΕΝΑΣ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟΣ ΖΕΪΜΠΕΚΙΚΟΣ ΧΟΡΟΣ

Στο νεκροταφείο. Η ζωή και ο θανατός. Η αγάπη για την Πατρίδα μέσα από τον δεσμό με τη γή
Ο Χορός του αποχαιρετισμού. Το κόψιμο του ομφάλιου λώρου της Ιδέας από την Πραγματικότητα.

Μύθος και ιστορία πλέκονται σε ένα γόρδιο δεσμό, ένα αξεδιάλυτο κουβάρι, όπου η άκρη της κλωστής δεν χωρίζει στα υφάδια της και μας χαρίζει πολλαπλά επίπεδα ανάγνωσης σ' αυτήν την πραγματικά μεγάλη ταινία του Θ. Αγγελόπουλου

VIDEO 4 : ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ

Στάθης Αρτινός - Η Στασιμότητα

Το συγκεκριμένο τραγούδι άκουσα το 2006 και έμαθα για πρώτη φορά την ύπαρξη του Στάθη Αρτινού. Μου φάνηκε εξαιρετικά ευαίσθητο, με ρυθμούς μελωδικής Ποπ-Μπαλάντας, καλούς στίχους και συμπαθητική φωνή. Περίμενα ότι ο καλλιτέχνης θα είχε μια ανάλογη συνέχεια και ανοδική πορεία. Δυστυχώς μετά 4 χρόνια παραμένει εκεί που τον άφησα! Η Απόλυτη Στασιμότητα. Κρίμα!!

ΣΤΑΘΗΣ ΑΡΤΙΝΟΣ Γεννήθηκε στις 8 Απριλίου 1983 στην Πρέβεζα. Σε ανύποπτο χρόνο ξεκίνησε να γράφει στίχους χωρίς να έχει βλέψεις για κάτι ιδιαίτερο στο χώρο της μουσικής βιομηχανίας. Αυτοδίδακτος στην κιθάρα και κοντά σε όλα τα είδη μουσικής είχε επιρροές από Ν.Παπάζογλου, Μ.Ρασούλη, Ν.Ζουδιάρη, Α.Ιωαννίδη αλλά και από τον ξένο χώρο όπως Led Zeppelin, Bruce Dickinson, Doors.

"Όταν ο ήλιος θα πάψει να ανατέλλει" Ακούω τη βροχή για σένα μου μιλάει πως χάνεσαι τις νύχτες κάπου στο πουθενά Κι εκεί που δε μιλάμε για αγάπες ματωμένες και το φεγγάρι χάνεται μέσα στη συννεφιά Μα δεν μπορώ ν' αγγίξω τα όνειρά σου με τη σιωπή μου χίλιες λέξεις να σου πω Όταν ο ήλιος θα πάψει ν' ανατέλλει ίσως τότε να πάψω να σου λέω σ' αγαπώ Περπατάς στα σύννεφα μαζί με τους αγγέλους και σου χαρίζω της αγάπης τα φτερά. Τα αστέρια τώρα σβήσανε, θα φέξει όπου νάναι ξημερώνει τ' όνειρό μου και φεύγεις μακριά Μα δεν μπορώ ν' αγγίξω τα όνειρά σου με τη σιωπή μου χίλιες λέξεις να σου πω Όταν ο ήλιος θα πάψει ν' ανατέλλει ίσως τότε να πάψω να σου λέω σ' αγαπώ Θέλω να κάνω τον πόνο σου τραγούδι να τ' ακούς όταν κλαις καμιά φορά για να διώχνει η μουσική τα δάκρυά σου και με τα λόγια μου να φεύγει η μοναξιά Μα δεν μπορώ ν' αγγίξω τα όνειρά σου με τη σιωπή μου χίλιες λέξεις να σου πω Όταν ο ήλιος θα πάψει ν' ανατέλλει ίσως τότε να πάψω να σου λέω σ'αγαπώ

.

"Όταν ο ήλιος θα πάψει να ανατέλλει"

Το πρώτο του cd single κυκλοφόρησε από την Atlantis Records το Νοέμβριο του 2004. Περιέχει 5 κομμάτια, την μπαλάντα "Όταν ο ήλιος πάψει να ανατέλλει" (2002), το ρυθμικό "Πιο ψηλά και από τα σύννεφα" (1999), ένα καταπληκτικό ποίημα που ονομάζεται "Απαγγελία" (2003) και σε 2 διαφορετικές version το τραγούδι που τον έκανε γνωστό στο ευρύ κοινό "Οι αγγέλοι μαθαίνουν να πετάνε".
Το συγκεκριμένο τραγούδι γράφτηκε το Μάρτιο του 2004 σε μια, μάλλον τυχαία, στιγμή. Αναφέρεται κατά βάση σε αναμνήσεις και την απώλεια ενός ανθρώπου, όλα αρμονικά δεμένα στους στίχους που συνοδεύονται από μια μοναδική μελωδία.

Ο "Ερωτικός" Γρηγόρης Μπιθικώτσης

ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΜΠΙΘΙΚΩΤΣΗΣ Ο "Σερ" (κάτ' αντιστοιχία με τον τίτλο ευγενείας της Βρεττανικής Βασιλικής Αυλής) και απόλυτος Κυρίαρχος του Ελληνικού Λαϊκού Τραγουδιού. Ανεπανάληπτες ερμηνείες, κυρίως με τον Μίκη Θεοδωράκη. Όμως τα πρώτα μου ακούσματα έγιναν κατά την διάρκεια της επταετούς Δικτατορίας. Εκείνη την περίοδο έγραψε σαν συνθέτης μερικά εκπληκτικά ερωτικά τραγούδια αποτινάσσοντας(;) τις επαναστατικές του προδικτατορικές πρακτικές. Διάλεξα μερικά που πολύ αγάπησα. Σε όλα τα τραγούδια που ακολουθούν είναι συνθέτης ο ίδιος, αποδεικνύωντας και το ταλέντο του σε συνθετικό επίπεδο. Απολαύστε τον !!!

"Ο έρωτας γεννήθηκε για δύο" Μουσική: Μπιθικώτσης Γρηγόρης Στίχοι: Μπιθικώτσης Γρηγόρης Ο έρωτας γεννήθηκε για δύο Και τρίτος δεν χωράει μες στους δυο Γι’ αυτό απ’ τη ζωή σου εγώ θα φύγω Ο τρίτος φέρνει πάντα χωρισμό Αγάπη μου γι’ αυτό Θα κλάψουμε κι οι δυο Αφού ήτανε της μοίρας μας γραφτό Ο έρωτας γεννήθηκε για δύο Ο τρίτος φέρνει πάντα χωρισμό Στο δρόμο της ζωής μου ήρθες βράδυ για σένα και για μένα είν’ αργά και φύγε όπως ήρθες στο σκοτάδι πριν έρθει στις καρδιές μας συμφορά Αγάπη μου γι’ αυτό Θα κλάψουμε κι οι δυο Αφού ήτανε της μοίρας μας γραφτό Ο έρωτας γεννήθηκε για δύο Ο τρίτος φέρνει πάντα χωρισμό "Το μεσημέρι καίει το μέτωπό σου" Μουσική: Μπιθικώτσης Γρηγόρης Στίχοι: Λιάκου Ελένη Μεγάλο της ζωής μας το ταξίδι μας κούρασε και όμως προχωράμε χαμένοι και οι δυο απ' το παιχνίδι στο ίδιο όνειρο πια δε χωράμε Το μεσημέρι καίει το μέτωπό σου το βράδυ δεν αντέχω στο σκοτάδι κάθε πρωί αλλάζεις το σκοπό σου κι έγινε σίδερο βαρύ το χάδι Δύσκολο το παιχνίδι της αγάπης εάν αυτή δεν είναι καθώς πρέπει όταν ο ένας γίνεται σατράπης κι ο άλλος τέτοια δεν τα επιτρέπει Το μεσημέρι καίει το μέτωπό σου το βράδυ δεν αντέχω στο σκοτάδι κάθε πρωί αλλάζεις το σκοπό σου κι έγινε σίδερο βαρύ το χάδι

"Επίσημη αγαπημένη" Μουσική: Μπιθικώτσης Γρηγόρης Στίχοι : Λιάκου Ελένη Ξύπνησα νύχτα και μες στη σκέψη μου άναψαν φώτα Ήρθες και συ, έτσι απροσκάλεστη στου νου την πόρτα Μες στην καρδιά μου σε καλοδέχτηκα αγαπημένη Μεγάλη επίσημη που τόσα χρόνια ήσουν χαμένη Ας ήτανε αληθινό, το όνειρο τ’ αποψινό Το όνειρο τ’ αποψινό, ας ήτανε αληθινό Κοντά μου ήρθες δειλά μου έδωσες τ’ άσπρο σου χέρι Και τα δύο χείλη σου με τα δικά μου γίνανε ταίρι Ξύπνησα νύχτα κι από κοντά μου ήσουν φευγάτη Κι ήμουνα μόνος μου στην άδεια κάμαρα, στ’ άδειο κρεβάτι Ας ήτανε αληθινό, το όνειρο τ’ αποψινό Το όνειρο τ’ αποψινό, ας ήτανε αληθινό "Στου Μπελαμή το ουζερί" Μουσική : Γρηγόρης Μπιθικώτσης Στίχοι : Κώστας Βίρβος Στου Μπελαμή το ουζερί Τα ούζα έπινε σερί Το παλικάρι το χλωμό το πικραμένο, όπως κι εγώ κάποια φορά, όταν με πρόδωσαν σκληρά Και από τότε με πιοτό αργοπεθαίνω. Στου Μπελαμή το ουζερί λόγια πικρά, κορμιά νεκρά βλέμμα σβησμένο, ζήση μου ψεύτρα και σκληρή μου 'δειξες δρόμο σκοτεινό και λαθεμένο. Παλικαράκι μου χλωμό ακου και εμε τι θα σου πω δεν πρέπει αντρας για γυναικα να δακρυζει, ξεχα'στην και αλλη αγαπη βρες παψε να πίνεις και να κλαις δες το φινάλε μου και πες μου αν αξίζει. Στου Μπελαμή το ουζερί λόγια πικρά, κορμιά νεκρά βλέμμα σβησμένο, ζήση μου ψεύτρα και σκληρή μου 'δειξες δρόμο σκοτεινό και λαθεμένο

" Ένα Μαχαίρι " (1967) - Γιάννης Πουλόπουλος

Ο Γιάννης Πουλόπουλος, ο "άρχοντας των Μπουάτ", τότε που μεσουρανούσε το "Νέο Κύμα" έγινε γνωστός μέσα από τα τραγούδια του Μίμη Πλέσσα. Εγώ όμως έχω αδυναμία σε κάποια άλλα τραγούδια όπως "Το μαχαίρι" σε στίχους του Άκου Δασκαλόπουλου με συνθέτη τον Λίνο Κόκοτο.

Το τραγούδι ξανάκουσα ζωντανά στα πλάισια του "Φεστιβάλ Σύμης" τον Αύγουστο του 2009, σε μια βραδιά αφιερωμένη στον Λίνο Κόκοτο, που παραβρέθηκε και ο ίδιος. Πάντα με συγκινούσε αυτό το τραγούδι και σας το παρουσιάζω.

Ένα μαχαίρι Μουσική: Λίνος Κόκοτος Στίχοι: Άκος Δασκαλόπουλος Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Πουλόπουλος Δίσκος: " Γιάννης Πουλόπουλος " (1967) Νύχτα, μες στη νύχτα πάντα περπατώ χρόνια σε γυρεύω μα που να σε βρω Ένα μαχαίρι χρυσό φυλάω να σου δώσω να το καρφώσεις μες στο στήθος που πονά Μα ποιος το ξέρει απ' τον καϋμό αν θα γλυτώσω σαν θα περάσω στη βαθειά τη λησμονιά Ρίξε την καρδιά μου μέσα στη φωτιά πάρε απ' τη στάχτη δυό χρυσά πουλιά Ένα μαχαίρι χρυσό φυλάω να σου δώσω να το καρφώσεις μες στο στήθος που πονά Μα ποιος το ξέρει απ' τον καϋμό αν θα γλυτώσω σαν θα περάσω στη βαθειά τη λησμονιά

Το εξώφυλλο του Δίσκου

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΛΙΝΟ ΚΟΚΟΤΟ Ένας εξαιρετικός συνθέτης που δεν έχει αναγνωρισθεί η συμβολή του στην Ελληνική Μουσική. Ίσως λόγω του χαρακτήρα του και του αντιπαθητικού προφίλ του !! Όμως έχει γράψει απίστευτα, εκπληκτικά τραγούδια που ερμήνευσαν μεγάλοι τραγουδιστές. Αναφέρω ενδεικτικά και μόνο: Γιώργος Ζωγράφος ("Μικρό παιδί"), Γιάννης Πουλόπουλος ("Ένα μαχαίρι", "Χάθηκαν οι ώρες" "Όσα δε βάνει ο λογισμός", "Κόρη του γιαλού" "Γειτονάκι μου"), Ρένα Κουμιώτη ("Κόρη του γιαλού" "Το θαλασσινό τριφύλλι" ), Μιχάλης Βιολάρης ("Το δελφινοκόριτσο") αλλά και η Δήμητρα Γαλάνη, ο Μανώλης Μητσιάς και τόσοι άλλοι. Με τον Λίνο Κόκοτο δεν τελειώσαμε εδώ, θα τα πούμε σύντομα....

Λίνος Κόκοτος

Παραδοσιακά Ινδιάνικα Τραγούδια των Άνδεων

Ανακάλυψα την παραδοσιακή μουσική των Ινδιάνων των Άνδεων το 1973 από το τραγούδι "El Condor Pasa" των πολυαγαπημένων τροβαδούρων Simon & Garfunkel. Το Φλάουτο και οι ρυθμοί με μάγεψαν. Με ταξίδευαν στον Κόσμο των Ισπανών "Κατακτητών" (Κονκισταδόρων - Conquistadors), στο Βασίλειο των Ίνκας και των Αζτέκων και στην τραγικότητα του Ινδιάνου Βασιλιά Μοντεζούμα !!.

Η αυθεντικότητα των ρυθμών, τηρείται ευλαβικά από το συγκρότημα Los Calchakis. Ταξιδέψτε με την Μουσική τους.....

El Condor
01 - Pescadores (Ισημερινός) 02 - Amores Hallaras (Ισημερινός) 03 - El Rio Blanqueno ** (Κολομβία) 04 - Motivos Andinos (Περού) 05 - La Tinya (Περού) "Ο Βασιλιάς των Άνδεων"	"La Flute Indienne" (1967) Los Calchakis (avec Guillermo de la Roca) Los Guacharacos**

El Condor Pasa 06 - El Condor Pasa (Περού) 07 - Destino (Περού) 08 - Huayra Muyhoj (Αργεντινή) 09 - El Pajarillo (Αργεντινή) 10 - Quiquenita (Αργεντινή) Εμφάνιση/Απόκρυψη

"La Flute Indienne" (1967) 11 - Carnaval Salteno (Αργεντινή) 12 - El Antechispa (Αργεντινή) 13 - Danza Azteca ** (Μεξικό) 14 - Yaravi (Βολιβία) 15 - Llamerada (Βολιβία)