Τετάρτη 1 Ιουλίου 2020

Ο "Ερωτικός" Γρηγόρης Μπιθικώτσης

ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΜΠΙΘΙΚΩΤΣΗΣ

Ο "Σερ" (κάτ' αντιστοιχία με τον τίτλο ευγενείας της Βρεττανικής Βασιλικής Αυλής) και απόλυτος Κυρίαρχος του Ελληνικού Λαϊκού Τραγουδιού. Ανεπανάληπτες ερμηνείες, κυρίως με τον Μίκη Θεοδωράκη.
Όμως τα πρώτα μου ακούσματα έγιναν κατά την διάρκεια της επταετούς Δικτατορίας. Εκείνη την περίοδο έγραψε σαν συνθέτης μερικά εκπληκτικά ερωτικά τραγούδια αποτινάσσοντας(;) τις επαναστατικές του προδικτατορικές πρακτικές.
Διάλεξα μερικά που πολύ αγάπησα. Σε όλα τα τραγούδια που ακολουθούν είναι συνθέτης ο ίδιος, αποδεικνύωντας και το ταλέντο του σε συνθετικό επίπεδο.

Απολαύστε τον !!!

"Ο έρωτας γεννήθηκε για δύο"
Μουσική: Μπιθικώτσης Γρηγόρης
Στίχοι: Μπιθικώτσης Γρηγόρης


Ο έρωτας γεννήθηκε για δύο
Και τρίτος δεν χωράει μες στους δυο
Γι’ αυτό απ’ τη ζωή σου εγώ θα φύγω
Ο τρίτος φέρνει πάντα χωρισμό

Αγάπη μου γι’ αυτό
Θα κλάψουμε κι οι δυο
Αφού ήτανε της μοίρας μας γραφτό
Ο έρωτας γεννήθηκε για δύο
Ο τρίτος φέρνει πάντα χωρισμό

Στο δρόμο της ζωής μου ήρθες βράδυ
για σένα και για μένα είν’ αργά
και φύγε όπως ήρθες στο σκοτάδι
πριν έρθει στις καρδιές μας συμφορά

Αγάπη μου γι’ αυτό
Θα κλάψουμε κι οι δυο
Αφού ήτανε της μοίρας μας γραφτό
Ο έρωτας γεννήθηκε για δύο
Ο τρίτος φέρνει πάντα χωρισμό

"Το μεσημέρι καίει το μέτωπό σου"
Μουσική: Μπιθικώτσης Γρηγόρης
Στίχοι: Λιάκου Ελένη


Μεγάλο της ζωής μας το ταξίδι
μας κούρασε και όμως προχωράμε
χαμένοι και οι δυο απ' το παιχνίδι
στο ίδιο όνειρο πια δε χωράμε

Το μεσημέρι καίει το μέτωπό σου
το βράδυ δεν αντέχω στο σκοτάδι
κάθε πρωί αλλάζεις το σκοπό σου
κι έγινε σίδερο βαρύ το χάδι

Δύσκολο το παιχνίδι της αγάπης
εάν αυτή δεν είναι καθώς πρέπει
όταν ο ένας γίνεται σατράπης
κι ο άλλος τέτοια δεν τα επιτρέπει

Το μεσημέρι καίει το μέτωπό σου
το βράδυ δεν αντέχω στο σκοτάδι
κάθε πρωί αλλάζεις το σκοπό σου
κι έγινε σίδερο βαρύ το χάδι

"Επίσημη αγαπημένη"
Μουσική: Μπιθικώτσης Γρηγόρης
Στίχοι : Λιάκου Ελένη


Ξύπνησα νύχτα και μες στη σκέψη μου άναψαν φώτα
Ήρθες και συ, έτσι απροσκάλεστη στου νου την πόρτα
Μες στην καρδιά μου σε καλοδέχτηκα αγαπημένη
Μεγάλη επίσημη που τόσα χρόνια ήσουν χαμένη

Ας ήτανε αληθινό, το όνειρο τ’ αποψινό
Το όνειρο τ’ αποψινό, ας ήτανε αληθινό

Κοντά μου ήρθες δειλά μου έδωσες τ’ άσπρο σου χέρι
Και τα δύο χείλη σου με τα δικά μου γίνανε ταίρι
Ξύπνησα νύχτα κι από κοντά μου ήσουν φευγάτη
Κι ήμουνα μόνος μου στην άδεια κάμαρα, στ’ άδειο κρεβάτι

Ας ήτανε αληθινό, το όνειρο τ’ αποψινό
Το όνειρο τ’ αποψινό, ας ήτανε αληθινό

"Στου Μπελαμή το ουζερί"
Μουσική : Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Στίχοι : Κώστας Βίρβος

Στου Μπελαμή το ουζερί
Τα ούζα έπινε σερί
Το παλικάρι το χλωμό το πικραμένο,
όπως κι εγώ κάποια φορά,
όταν με πρόδωσαν σκληρά
Και από τότε με πιοτό αργοπεθαίνω.

Στου Μπελαμή το ουζερί
λόγια πικρά, κορμιά νεκρά
βλέμμα σβησμένο,
ζήση μου ψεύτρα και σκληρή
μου 'δειξες δρόμο σκοτεινό και λαθεμένο.

Παλικαράκι μου χλωμό
ακου και εμε τι θα σου πω
δεν πρέπει αντρας για γυναικα να δακρυζει,
ξεχα'στην και αλλη αγαπη βρες
παψε να πίνεις και να κλαις
δες το φινάλε μου και πες μου αν αξίζει.

Στου Μπελαμή το ουζερί
λόγια πικρά, κορμιά νεκρά
βλέμμα σβησμένο,
ζήση μου ψεύτρα και σκληρή
μου 'δειξες δρόμο σκοτεινό και λαθεμένο

ΓΙΑ ΜΕΝΑ

Η ανάγκη για επικοινωνία γέννησε την ιδέα για την δημιουργία ενός Ιστοχώρου, μέσα από την δυνατότητα που προσφέρει απλόχερα το Διαδίκτυο.
Αποτελεί μόνο ένα μέσο να εκφράσω, να αποτυπώσω και να κοινοποιήσω μερικές σκέψεις, ενδιαφέροντα και προβληματισμούς μου.
Αχιλλέας

Μάνος Χατζιδάκις - "Το Βαλς των Χαμένων Ονείρων"

Από την ταινία: «Χαμένα όνειρα» 1961 του Αλέκου Σακελλάριου, με πρωταγωνιστές τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ και την Αντιγόνη Βαλάκου.

Σκοτεινά Πάθη

Δεν πολεμούμε τα σκοτεινά μας πάθη με νηφάλια, αναιμικιά, ουδέτερη, πάνω από τα πάθη αρετή. Παρά με άλλα σφοδρότερα πάθη. Αφήνουμε τη θύρα μας ανοιχτή στην αμαρτία.
Δε βουλώνουμε τ' αφτιά μας να μην ακούσουμε τις Σειρήνες. Δε δενόμαστε από φόβο στο κατάρτι μιας μεγάλης Ιδέας, μήτε παρατούμε το καράβι και χανόμαστε γρικώντας, φιλώντας τίς Σειρήνες.
Παρά εξακολουθούμε την πορεία μας, αρπάζουμε και ρίχνουμε τις Σειρήνες στο καράβι μας και ταξιδεύουν κι αυτές μαζί μας.

"Ασκητική" - Νίκος Καζαντζάκης

Back to TOP  

Back to TOP