Κυριακή 12 Ιουλίου 2020

" Χίλιες Σιωπές " (2002) - Ελένη Τσαλιγοπούλου




Η Ελένη Τσαλιγοπούλου είναι μια τραγουδίστρια που δεν συμπεριλαμβάνεται στην βασική λίστα των αγαπημένων ερμηνευτών μου. Όμως αποτελεί μια σταθερή αξία που δύσκολα θα σε εκπλήξει αρνητικά. Αυτό από μόνο του είναι σημαντικό.
Οι " Χίλιες Σιωπές"  όμως δύσκολα θα σε αφήσουν σιωπηλό. Η ερμηνεία της είναι πραγματικά εκπληκτική. Ίσως γιατι της ταιριάζει απόλυτα η ευαισθησία του συνθέτη και στιχουργού του τραγουδιού, του Νίκου Ζούδιαρη.
Σίγουρα το έχετε ξανακούσει. Μιά φορά ακόμη όμως επιβάλλεται.........

Χίλιες σιωπές

Στίχοι: Νίκος Ζούδιαρης
Μουσική: Νίκος Ζούδιαρης
Πρώτη εκτέλεση: Ελένη Τσαλιγοπούλου
Δίσκος: "5 τραγούδια για ένα καλοκαίρι" (2002)

Στις βραδινές περιπλανήσεις μας
μες στης πόλης τον αχό
τις θαμπές φωνές των άγνωστων
σκορπάει ο αέρας εκεί κι εδώ

Μου κρατάς το χέρι σε κρατώ
με κοιτάς για μια στιγμή
το μεγάλο μας το όνειρο
σου εξηγώ με ένα φιλί

Και μετά δεν μιλάμε πολύ
γιατί το όνειρο ζει στη σιωπή
Με το βλέμμα στους περαστικούς
να ‘χα χίλιες σιωπές να ακούς

Στις βραδινές περιπλανήσεις μας
στης καρδιάς τις διαδρομές
πώς γεμίζει η νύχτα χρώματα
πώς φωτίζονται οι σκιές

Και δεν βρίσκω λόγια να σου πω
γιατί όλα έχουν φωνή
το μεγάλο μας το όνειρο
σου εξηγώ με ένα φιλί

Και μετά δε μιλάμε πολύ
γιατί το όνειρο ζει στη σιωπή
Με το βλέμμα στους περαστικούς
να ‘χα χίλιες σιωπές να ακούς

ΓΙΑ ΜΕΝΑ

Η ανάγκη για επικοινωνία γέννησε την ιδέα για την δημιουργία ενός Ιστοχώρου, μέσα από την δυνατότητα που προσφέρει απλόχερα το Διαδίκτυο.
Αποτελεί μόνο ένα μέσο να εκφράσω, να αποτυπώσω και να κοινοποιήσω μερικές σκέψεις, ενδιαφέροντα και προβληματισμούς μου.
Αχιλλέας

Μάνος Χατζιδάκις - "Το Βαλς των Χαμένων Ονείρων"

Από την ταινία: «Χαμένα όνειρα» 1961 του Αλέκου Σακελλάριου, με πρωταγωνιστές τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ και την Αντιγόνη Βαλάκου.

Σκοτεινά Πάθη

Δεν πολεμούμε τα σκοτεινά μας πάθη με νηφάλια, αναιμικιά, ουδέτερη, πάνω από τα πάθη αρετή. Παρά με άλλα σφοδρότερα πάθη. Αφήνουμε τη θύρα μας ανοιχτή στην αμαρτία.
Δε βουλώνουμε τ' αφτιά μας να μην ακούσουμε τις Σειρήνες. Δε δενόμαστε από φόβο στο κατάρτι μιας μεγάλης Ιδέας, μήτε παρατούμε το καράβι και χανόμαστε γρικώντας, φιλώντας τίς Σειρήνες.
Παρά εξακολουθούμε την πορεία μας, αρπάζουμε και ρίχνουμε τις Σειρήνες στο καράβι μας και ταξιδεύουν κι αυτές μαζί μας.

"Ασκητική" - Νίκος Καζαντζάκης

Back to TOP  

Back to TOP