" Το Τραγούδι της Νύχτας " (1986) - Φλέρυ Νταντωνάκη

Η "Μούσα" του Μάνου Χατζιδάκι, η αισθαντική και ερωτική Φλέρυ Νταντωνάκη. Μιά ερμηνεύτρια απίστευτης ευαισθησίας. Η " Αρχόντισσα της Ένοχης θλίψης". Δεν έχει τον όγκο ίσως άλλων τραγουδιστών, ούτε πολλές οκτάβες στο λαρύγγι της, μα έχει μια ζεστασιά η φωνή της και αποπνεέι μια απροσδιόριστη μελαγχολία μοναδική.

Είναι γνωστός ο χαρακτήρας, τα πάθη, οι φοβίες, η εσωστρέφεια και η "ιερή τρέλλα" (;) της. Δεν θα μιλήσω για αυτά ! Σας παρακαλώ όμως ακούστε αυτό το τραγούδι που αποτελεί και το καλλιτεχνικό "Κύκνειο Άσμα" της.

Σημαντική σημείωση: Συμπεριλήφθηκε στον δίσκο από την κόπια δοκιμής, δεν χρειάσθηκε να το τραγουδήσει δεύτερη φορά !!

Το τραγούδι της νύχτας Μουσική: Τερμίτες Στίχοι: Μιχάλης Μαρματάκης Πρώτη εκτέλεση: Φλέρυ Νταντωνάκη Δίσκος: " Τσιμεντένια Τραίνα " (1986) Εκεί σκορπισμέμη στον ύπνο μουσκεύει η ψυχή θλιμμένη αγαπιέμαι από σκεύη κουζίνας και πράγματα και κάπου στο βάθος της νύχτας αστράφτεις εσύ σε εικόνες γεμάτες περάσματα. Αίμα στο στόμα μου και τ' όνειρο άσπρο μικρές αγγελίες στον τύπο διαβάζεις μου μοιαζεις με όστρακο κι απόρθητο κάστρο Αίμα στα πόδια μου και τ' όνειρο άσπρο γυμνή-ξαπλωμένη να τρέχω διατάζεις μου μοιάζεις απόμακρος και σβήνεις σαν άστρο αίμα στο βλέμμα μου και τ' όνειρο άσπρο στο χρώμα μπερδεύτηκα - δεν βλέπω - μ' αρπάζεις φωνάζω σαν νήπιο μια λέξη σαν ''άσ' το''. Εκεί διάλυμένη στον ύπνο, βαμμένη χρυσή με γέλια φλερτάρω ένα σκεύος κουζίνας χαράματα και μ' ένα μπουκάλι υγρό γεννημένο εσύ γυμνή με δικάζεις να βάλω τα κλάματα 'Να 'μαι '' φωνάζω μπροστά στον καθρέφτη ''γυναίκα από πέτρα με ψυχή βιασμένη'' κοιτάζω τη φάτσα μου να βλέπει τον κλέφτη ''να 'μαι '' ψελλίζω κοντά στον καθρέφτη διακρίνω τη χλόη μου με στάχτη βαμμένη και κει μπρος στα πόδια μου το σώμα μου πέφτει ''να 'μαι '' υστερίζω σιμά στον καθρέφτη τον χτυπώ με γροθιά και με βλέπω σπασμένη. Ξυπνώ μουσκεμένη κοντά σ' ένα κάλπικο ψεύτη. Ξυπνώ μουσκεμένη...