Leonard Cohen: "Ο Υδραίος Φιλέλληνας"

Leonard Cohen

Τι να πω για τον Leonard Cohen; Νομίζω ότι μόνο το όνομα τα λέει όλα! Απέκτησε φήμη για τις μουσικές συνθέσεις του, που ερμήνευσε σαν τραγουδιστής αλλά ήταν εξαιρετικός συγγραφέας και ποιητής. Έγινε γνωστός με το μυθιστόρημα Beautiful Losers (Θαυμάσιοι Αποτυχημένοι, 1966) και πετυχημένος τραγουδιστής με το τραγούδι "Suzanne" και ερμηνεύτρια την Judy Collins (1967).
Ένας τραγουδιστής "φιλόσοφος" και "ποιητής" με ακούσματα που παραπέμπουν στα ευρωπαϊκά μπαράκια του μεσοπολέμου , με τραγουδιστική χροιά από Pop, Country και μπαλλάντες. Εσωστρεφής, καταθλιπτικός και κυκλοθυμικός. Εβραίος στην καταγωγή και φαίνεται ότι δεν ξεπέρασε τις υπερβατικές "θρησκευτικές"(;) αναζητήσεις, αφού για μεγάλο διάστημα υπήρξε και μοναχός του Βουδισμού!!
Μαντέψτε τώρα που ωρίμασε σαν συγγραφέας, ποιητής και συνθέτης. Στην Ελλάδα!!! Άγνωστος το 1960 αγόρασε ένα παλαιό σπίτι στην Ύδρα... και αυτό ήταν το ησυχαστήριο και πνευματικό του εργαστήριο. Η Ελλάδα μία πολυαγαπημένη μαγική χώρα που λάτρεψε και η Ύδρα ο μικρός επίγειος φυσικός και πνευματικός του παράδεισος!!!
Τα καλύτερα τραγούδια του τα συνέθεσε στο μικρό και γραφικό νησάκι του Σαρωνικού καθώς και τα πιό γλαφυρά ερωτικά του ποιήματα και διηγήματα. Το σπιτάκι στην Ύδρα πέρασε στην κυριότητα του γιού του, μετά τον θάνατό του (7 Νοεμβρίου του 2016), ανακαινίσθηκε και παραμένει σαν "μουσείο" για να μας θυμίζει όχι μόνο τον Λεονάρδο αλλά και τις ομορφίες: φυσικές, πνευματικές και ψυχικές που γεννά αυτός ο τόπος!!!
Εκείνος τις γνώρισε, τις έμαθε, τις αγάπησε!!! Εμείς αν και μένουμε σ΄αυτόν τον ευλογημένο τόπο δεν τις έχουμε εκτιμήσει!!! Η όδος που βρίσκεται το σπίτι του μετονομάσθηκε προς τιμή του τον Ιούνιο του 2017 σε "Οδός Leonard Cohen". Ύστατος φόρος τιμής!!!!

"Ο Υδραίος Φιλέλληνας"

Η Ύδρα έγινε και το σκηνικό για το νέο βιντεοκλίπ του Cohen, ο οποίος έφυγε από τη ζωή αλλά άφησε πίσω μπόλικο μουσικό υλικό. Το “Moving On” αντανακλά, λοιπόν, όλη την φρεσκάδα, όλη την μαγεία, όλη την χαλαρότητα μιας φωτεινής μέρας του ελληνικού καλοκαιριού.
Ο γιος του Adam Cohen και η σκηνοθέτιδα του βίντεο Laura Prouvost επέλεξαν το νησί της Ύδρας για πολύ συγκεκριμένους λόγους: «Διαλέξαμε το θέμα της Ύδρας γιατί υπήρχε μια μεσογειακή, νοσταλγική αύρα στον τρόπο με τον οποίον τραγουδά ο πατέρας μου στο "Moving On". Θελήσαμε έτσι να τον ξαναβάλουμε, με έναν τρόπο, στο σπίτι εκείνο όπου έγραψε το "Bird On The Wire"».
Τα επαναλαμβανόμενα πλάνα εστιάζουν σε μανταρίνια (κλημεντίνες) και η Prouvost ανέλαβε τις σχετικές εξηγήσεις: «Οι κλημεντίνες συμβολίζουν τον έρωτα. Η γεύση της ρευστότητάς τους, γλυκιά και ξινή την ίδια στιγμή, στάζει ζωή».
Στο βίντεο θα δει κανείς πλάνα και από το σπίτι του Κόεν, από το θρυλικό πια δωματιάκι του με το ξύλινο γραφείο και την γραφομηχανή στο πλάϊ. Εξαιρετική δουλειά!!

Leonard Cohen - "Moving On"

Moving on.. I loved your face, I loved your hair Your T-shirts and your evening wear As for the world, the job, the war? I ditched them all to love you more And now you're gone, now you're gone As if there ever wasn't you Who broke the heart and made it new Who's moving on? Who's kidding who? I loved your moods, I loved the way They threatened every single day Your beauty ruled me, though I knew 'Twas more hormonal than the view Now you're gone, now you're gone As if there ever was a you Queen of lilac, Queen of blue Who's moving on? Who's kidding who? I loved your face, I loved your hair Your T-shirts and your evening wear As for the world, the job, the war? I ditched them all to love you more And now you're gone, now you're gone As if there ever wasn't you Who held me dying, pulled me through? Who's moving on? who's kidding who? Who's moving on? Who's kidding who?

Προχωρώντας.. Αγαπούσα το πρόσωπό σου, αγαπούσα τα μαλλιά σου Τα μπλουζάκια σου και τα απογευματινά σου Όσο για τον κόσμο, τη δουλειά, τον πόλεμο; Τα παράτησα όλα για να σε αγαπήσω περισσότερο Και τώρα έχεις φύγει, τώρα έχεις φύγει Σαν ποτέ να μην υπήρξες Ποιός "κομμάτιασε" τη καρδιά και την ξαναέκανε καινούργια Ποιός προχωράει; ποιός κοροϊδεύει ποιόν; Αγαπούσα τις διαθέσεις σου, αγαπούσα τον τρόπο που τρομοκρατούσαν την κάθε μέρα. Η ομορφιά σου με είχε κατακτήσει αν και ήξερα.. Ήταν πιο ορμονικά θελκτική από την θέασή της Και τώρα έχεις φύγει, τώρα έχεις φύγει Σαν ποτέ να μην υπήρξες Βασίλισσα του ιώδους, βασίλισσα του κυανού Ποιός προχωράει; ποιός κοροϊδεύει ποιόν; Αγαπούσα το πρόσωπό σου, αγαπούσα τα μαλλιά σου Τα μπλουζάκια σου και τα απογευματινά σου Όσο για τον κόσμο,τη δουλεία,τον πόλεμο; Τα παράτησα όλα για να σε αγαπήσω περισσότερο Και τώρα έχεις φύγει, τώρα έχεις φύγει Σαν ποτέ να μην υπήρξες Ποιός με κράταγε ενώ πέθαινα και με τράβηξε να το ξεπεράσω; Ποιός προχωράει; ποιός κοροϊδεύει ποιόν; Ποιός προχωράει; ποιός κοροϊδεύει ποιόν;

Αλέξανδρος Τσώτσης - "Ο Πολυτάλαντος"

Αλέξανδρος Τσώτσης "Ποιός είναι αυτός;" θα αναρωτηθείτε οι περισσότεροι!! Ένας πολυτάλαντος άνθρωπος απαντάω. Όχι κάτι το εξαιρετικό, αλλά κάτι το απόλυτα ανθρώπινο και αυθεντικό. Και αυτό είναι το μεγάλο του προσόν. Γήϊνος και απόλυτα προσγειωμένος.
Γιατί πολυτάλαντος; Είναι ηθοποιός, με καλές ερμηνείες. Με καλλιτεχνική μαγιά από το Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν, ζυμωμένος στο θεατράκι της οδού Φρυνίχου («ΧΑΙΡΕ ΝΥΜΦΗ» - Ξενόπουλος Γρηγόριος σε διασκευή και σκηνοθεσία της Λένας Κιτσοπούλου, «La Moscheta» του Άντζελο Μπεόλκο σε σκηνοθεσία του Μπάμπη Κλαλιώτη).
Είναι μουσικός και καλός τραγουδιστής, με μία ξεχωριστή δική του χροιά και φωνητικό προφίλ. Και επιπλέον είναι καλός μάγειρας (χωρίς σκούφους και τέτοιες ανοησίες) και συνιδιοκτήτης μίας παραδοσιακής και πολύ ρομαντικής ταβέρνας στα Καμίνια του Πειραιά. Πειραιωτάκι και ΠαλαιοΚοκκινιώτης.
Που τον θυμήθηκα; Από ένα τραγουδι που ερμήνευσε και κυκλοφόρησε πριν μερικές εβδομάδες. Μου φάνηκε πολύ καλό (συνθέτης ο πολυαγαπημένος μου, Παντελής Θαλασσινός) και το παρουσιάζω, μαζί με κάποιες αναφορές και στην υπόλοιπη καλλιτεχνική του παρουσία. Ανακαλύψτε τον!!!

Αλέξανδρος Τσώτσης

Η Λευτεριά σου Η λευτεριά σου είναι αγέρας που σφυρίζει κι η μοναξιά ένα τραγούδι στη βροχή Και η γη ποτέ δεν σταματάει να γυρίζει μα εγώ για σένα απόψε κάνω προσευχή Να μη χαθείς μες στην ομίχλη και τη σκόνη μες στην σκουριά που αφήνει πίσω ο καιρός να βγεις φεγγάρι στ ‘ουρανού σου το μπαλκόνι να γιάνει η νύχτα να ‘ ναι ο πόνος αδερφός Η λευτεριά σου είναι θάλασσα και δάκρυ κύμα που άναψε και σκέπασε τη γη Μ’ ένα φθινόπωρο στης άνοιξης την άκρη ξανά ν ‘ανοίγεις την παλιά μου την πληγή Να μη χαθείς μες στην ομίχλη και τη σκόνη μες στην σκουριά που αφήνει πίσω ο καιρός να βγεις φεγγάρι στ’ ουρανού σου το μπαλκόνι να γιάνει η νύχτα να ‘ ναι ο πόνος αδερφός Στίχοι: Γιώργος Δ. Μπίμης Μουσική: Παντελής Θαλασσινός Ερμηνεία: Αλέξανδρος Τσώτσης

"Η Λευτεριά Σου" Ένα ολοκαίνουργιο όμορφο τραγούδι ξεκίνησε αυτές τις μέρες το ταξίδι του. Τους στίχους έγραψε ο ποιητής Γιώργος Δ. Μπίμης και τη μουσική ο Παντελής Θαλασσινός. Ερμηνεύει ο Αλέξανδρος Τσώτσης. Πηγή:

ΜΙΑ ΠΑΛΑΙΑ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ

«Συνέβη σε Χάλκινη Άμμο» Το «Συνέβη σε Χάλκινη Άμμο» είναι το ένατο έργο του βραβευμένου θεατρικού συγγραφέα και ηθοποιού Στέφανου Κακαβούλη (Παιδιά του πατρός, ΒΕΝΤ), που ανεβαίνει σε αθηναϊκή σκηνή. Πραγματεύεται την ερωτική σχέση μεταξύ δύο αντρών που υπηρέτησαν μαζί στο στρατό έχοντας ο ένας για τον άλλον συναισθήματα που δεν εκδηλώθηκαν ποτέ στη διάρκεια της θητείας. Μετά χάνονται. Ο ένας κάνει οικογένεια ακολουθώντας μια ετεροφιλόφυλη ζωή ενώ ο άλλος μια συνειδητά ομοφυλόφιλη. Συναντώνται μετά από 15 χρόνια και τα συναισθήματα αυτά που έχουν μεγεθυνθεί μέσα τους βρίσκουν τώρα ευκαιρία να εκφραστούν επηρεάζοντας δραστικά τη μέχρι τώρα ζωή τους. Ο Α και ο Β – εσκεμμένα ο συγγραφέας δεν τους δίνει συγκεκριμένα ονόματα – θα μπορούσαν να είναι δύο οποιοιδήποτε άνθρωποι που για λόγους κοινωνικούς, προκαταλήψεων, ανασφαλειών θα ήταν δύσκολο να είναι μαζί. Τα κοινωνικά «πρέπει», οι φόβοι της αποδοχής, η ανάγκη να ζήσουμε τον έρωτα με όποιο κόστος, οι ενοχές, οι δεύτερες ευκαιρίες που πρέπει να αρπάζουμε είναι θέματα που αφορούν όλους μας και μας αγγίζουν βαθιά μέσα μας.

Σκοπός του συγγραφέα και κατά προέκταση της παράστασης είναι επίσης να τονιστεί η φυσιολογικότητα μιας τέτοιας σχέσης χωρίς στοιχεία περιθωρίου ή κατάρας και ακροτήτων όπως έχουμε συνηθίσει να μας παρουσιάζεται στη σκηνή τα τελευταία χρόνια. Είναι ένας τρόπος αυτός να αφομοιωθούν όσο το δυνατόν γρηγορότερα από την κοινωνία τέτοιου είδους σχέσεις. Πηγή: PassionTheater.gr

«Οινομαγειρείο Η Ζωοδόχος Πηγή»

Τη ζεστασιά του γνώριμου, του αυθεντικού μπορεί κανείς να τη νιώσει μόνο όταν υπάρχει πραγματική συνέχεια. Όπως συμβαίνει στο «Οινομαγειρείο Η Ζωοδόχος Πηγή» στα Καμίνια. Ένα κουτούκι, με μικρή σάλα και χαμηλό φωτισμό, με κλασικά τραπέζια και καρέκλες ταβέρνας και με κάποιες ελάχιστες διακοσμητικές πινελιές, όπως το κάθετα τοποθετημένο τραπέζι στο πατάρι που μοιάζει να αιωρείται έλκοντας πάνω του πιάτα με ζωγραφιές και μοτίβα. Η ίδια προσέγγιση υπάρχει και στα μαγειρέματα. Γιατί έτσι όπως ο χώρος διατηρεί ακέραιη την ταυτότητά του, το ίδιο ισχύει και για τη κουζίνα, όπου ετοιμάζονται παραδοσιακά ελληνικά πιάτα.

Το μαγαζί βρίσκεται εδώ, στο ίδιο σημείο από το 1944, τότε που άνοιξε η μπακαλοταβέρνα του Λάμπρου. Όσπρια, τυριά και σαλάμια πουλούσε το μπακάλικο που έφτιαχνε και τη δική του ρετσίνα παίρνοντας πρώτη ύλη από τα Μεσόγεια.

O Αλέξανδρος Τσώτσης μαζί με τον αδερφό του Κώστα, ανέλαβαν το οινομαγειρείο από το 2000. O Αλέξανδρος είναι ηθοποιός (Θέατρο Τέχνης) και μάγειρας ταυτόχρονα. Καλλιτεχνική και η φλέβα του Κώστα που ασχολείται με τη μουσική. Δεν είναι τυχαίο που τόση ώρα ακούγονται από τα ηχεία μεθυστικές αρμένικες και τούρκικες μελωδίες, ενώ κάποιο βράδυ μπορεί τα παιδιά και οι φίλοι τους να πιάσουν τις κιθάρες και το τραγούδι.

Πηγή:

Popaganda.gr